Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Τέλος της υποταγής και της πειθήνιας συμμόρφωσης στους Πρωτεστάντες

Η Ευρώπη απέναντι στη Γερμανία

.
Το πολιτικό οδοιπορικό της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη ήταν ο πρώτος γύρος μιας αναμέτρησης που ξεπέρασε τα όρια του στενού οικονομικού πλαισίου. Επί της ουσίας, μια περιφερειακή χώρα της Ευρώπης είχε την τόλμη να θέσει επί τάπητος το πρόβλημα της Δημοκρατίας στην Ε.Ε. και την ίδια τη γερμανική κυβέρνηση μπροστά στις ευρωπαϊκές ευθύνες της.
Το γεγονός ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός επανέφερε στο προσκήνιο δύο βασικά πολιτικά ζητήματα, δηλαδή την άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας στο εσωτερικό μιας χώρας και πώς αυτή παίρνει σάρκα και οστά, και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, δηλαδή για ποια Ευρώπη συζητάμε, ανοίγει ευρύτατο πεδίο όχι μόνο προβληματισμού αλλά κυρίως πολιτικών πρωτοβουλιών και επιλογών ώστε η ευρωπαϊκή πορεία να οικοδομηθεί όχι με όρους κυριαρχίας αλλά σεβασμού και ισοτιμίας.
Οσοι περίμεναν από την ελληνική κυβέρνηση, είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό, να επιδοθεί στο αγαπημένο άθλημα των προηγούμενων κυβερνήσεων, δηλαδή της υποταγής και της πειθήνιας συμμόρφωσης, διαψεύδονται· όσοι «πόνταραν» ότι η κυβέρνηση θα είναι επιρρεπής στις υποχωρήσεις και στους κομψούς και άκομψους εκβιασμούς, αντιλαμβάνονται πως απέναντί τους δεν βρίσκουν μόνο μια κυβέρνηση, αλλά την εκφρασμένη βούληση του ελληνικού λαού που συμπυκνώνεται στην απλή και απόλυτα κατανοητή φράση, ότι οι εκβιασμοί ανήκουν στο παρελθόν.
Η εικόνα του υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη δίπλα στον εκφραστή της προτεσταντικής ηθικής Β. Σόιμπλε ανέδειξε αυτό που κανείς δεν περίμενε ότι μπορούσε να αναδειχθεί, την αποφασιστικότητα της χώρας να υπερασπιστεί το δικαίωμά της να επιλέξει την προσφορότερη οδό για τη λύση των προβλημάτων της.
Ουδείς υποστηρίζει ότι τα προβλήματα λύνονται εύκολα, αλλά και ουδείς μπορεί να παραβλέψει ότι μια διαπραγμάτευση απαιτεί εξίσου σκληρούς παίκτες στο τραπέζι. Και σε αυτό το πρώτο δεκαήμερο η κυβέρνηση αποδεικνύει όχι μόνο ότι μαθαίνει γρήγορα, αλλά κυρίως ότι αντιλαμβάνεται και τον ρόλο της και τη θέση της. Σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές ελίτ και κυρίως τη γερμανική, που επιμένει να θεωρεί ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση «ιδιοκτησία» ή και χώρο για να αυξάνει την ηγεμονία της και τα κέρδη της...

-Efsyn.gr
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε το σχόλιό σου, με ονομ/μο και Mail .-