Κίνα Νέα Επενδυτική Τράπεζα-οι Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν το ρόλο τους ως ανάδοχος του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος

του Mark Fleming-Ουίλιαμς

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Lawrence Summers, έγραψε στις 5 Απριλίου ότι αυτό το μήνα μπορεί να μείνει στην ιστορία ως τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν το ρόλο της ως ανάδοχος του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Τα σχόλιά του αναφερθώ στις συνθήκες γύρω από την έναρξη της Κίνας για μια νέα επιχείρηση, την Ασιατική  Τράπεζα Επενδύσεων-Υποδομών(AIIB). Επιφυλακτικοί των αυξανόμενων φιλοδοξιών της Κίνας και την επιρροή, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ενημερωθεί οι σύμμαχοί της να μην ενταχθούν στο θεσμό, αλλά πολλοί υπογράψει ούτως ή άλλως. Η καταστροφή ήταν αναμφίβολα ενοχλητικό για την Ουάσιγκτον, αλλά ακόμα κι έτσι, η προφητεία Summers »είναι λίγο πρόωρο σε αυτό το στάδιο.

Για να καταλάβουμε γιατί, πρέπει πρώτα να κατανοήσει τη βάση της δεσπόζουσας οικονομικής θέσης των Ηνωμένων Πολιτειών στον κόσμο. Στο ύψος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η υπερχρεωμένων Ηνωμένο Βασίλειο υπέγραψε το Lend-Lease συμφωνία, η οποία παρέδωσε Βρετανών ναυτικών βάσεων για την αμερικανική ξαδέλφια του σε αντάλλαγμα για οικονομική υποστήριξη. Αυτή η πράξη ήταν σαν να περνά τη στρατιωτική υπερδύναμη σκυτάλη, αφού μεταβιβάσει τον έλεγχο των ωκεανών του κόσμου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη συνέχεια, τρία χρόνια αργότερα, σε μια ελαφρά υποβαθμισμένη ξενοδοχείο στο New Hampshire, εκπρόσωποι από κάθε μία από τις μεγάλες Allied έθνη πέρασε τρεις εβδομάδες στο Bretton Woods Διάσκεψη, όπου διαμορφώνεται η μεταπολεμική οικονομική τάξη. Αυτό που προέκυψε από τη σύνοδο κορυφής ήταν ένα νομισματικό σύστημα που βασίζεται στο δολάριο και δύο νέα θεσμικά όργανα: το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο θα παρακολουθεί τις εμπορικές ροές, και τη Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία θα συμβάλλει στην παροχή χρηματοδότησης για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Και οι δύο ήταν να εδρεύει στην Ουάσιγκτον, και οι Ηνωμένες Πολιτείες κληρονόμησε αποτελεσματικά την παγκόσμια οικονομία.

Το σύστημα των ΗΠΑ-centric λειτούργησε καλά για τα επόμενα 25 χρόνια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν προκύψει από τον πόλεμο με την ισχυρότερη οικονομία του κόσμου και, στο πλαίσιο του Σχεδίου Μάρσαλ, αντλούνται τα χρήματα στην ανοικοδόμηση της Ευρώπης . Αλλά το 1971, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εμπλακεί σε έναν δαπανηρό πόλεμο στο Βιετνάμ, ο τότε πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον ανακάλυψε ότι στο πλαίσιο του συστήματος του Bretton Woods, που θα μπορούσε να πληρώσει για τον πόλεμο με την εκτύπωση περισσότερου χρήματος και εξαγωγή του τελικού του πληθωρισμού στο υπόλοιπο του κόσμο. Γαλλία έσπρωξε πίσω, και ένα νέο σύστημα νόμισμα fiat που κυκλοφόρησε το δολάριο από σαφή ρόλο αγκύρωσης του γεννήθηκε, αν και παρ 'όλα αυτά διατήρησε τη θέση του ως το κυρίαρχο παγκόσμιο νόμισμα.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη θέση της ως η αράχνη στο κέντρο του ιστού έχει αποδειχθεί ότι είναι μια μικτή ευλογία. Ως κληρονόμος σε ποιο πρώην γάλλου προέδρου Βαλερί Ζισκάρ ντ 'Εστέν ονομάζεται «εξωφρενικές προνόμιο" για τον έλεγχο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου, τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει γίνει το νούμερο ένα των καταναλωτών, τρέχει σταθερά ελλείμματα και συσσωρεύοντας όλο και μεγαλύτερο χρέος από τη θέση της ως η παγκόσμιος προμηθευτής δολάρια.





Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο υπόλοιπος κόσμος έχουν εμπλακεί σε μια συμβιωτική αγκαλιά για αρκετές δεκαετίες, ακόμη και ως υποκείμενη δημοσιονομική θέση των ΗΠΑ συνεχίζει να επιδεινώνεται. Αλλά κοιτάζοντας δημοσιονομική θέση της και μόνο χάνει την ευρύτερη εικόνα.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διατηρήσει τη θέση του στην κορυφή της διεθνείς νομισματικούς οργανισμούς στον κόσμο. Το 1966, μια αμερικανική και ιαπωνική περιφερειακό έκδοση της Παγκόσμιας Τράπεζας - η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης - ιδρύθηκε και εδρεύει στη Μανίλα. Την ίδια χρονιά, ο Μάο Τσε Τουνγκ ξεκίνησε την Πολιτιστική Επανάσταση, ένα πολιτικό κίνημα που παρέλυσε την Κίνα και το άφησε ακόμη λιγότερο επικεντρωμένη στις διεθνείς σχέσεις από ό, τι πριν. Παρά τις αλλαγές στην παγκόσμια θέση της Κίνας που έχουν λάβει από το μέρος, η παρουσία του στα θεσμικά όργανα, όπως η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης δεν έχει αυξηθεί.(Κίνα κατέχει μόνο το ένα πέμπτο της συνδυασμένης ΗΠΑ-Ιαπωνίας μετά ψήφου μετοχή, και καθένα από τα εννέα προέδρους της τράπεζας ήταν Ιάπωνες.) Όπως ήταν αναμενόμενο, η τράπεζα έχει συχνά επικριθεί για την ύπαρξη πάρα πολύ ΗΠΑ και της Ιαπωνίας-centric.

.
Κίνα: Η Επόμενη Ηνωμένες Πολιτείες ;

Την άφιξη της Κίνας στην παγκόσμια σκηνή θα μπορούσε να ταρακουνήσει το κατεστημένο. Το μοντέλο ανάπτυξης του Πεκίνου που ακολουθείται μετά την ανάληψη των οικονομικών μεταρρυθμίσεων το 1978 ήταν παρόμοια με εκείνα της μεταπολεμικής Ιαπωνίας και του 21ου αιώνα στη Γερμανία. Με τη διατήρηση της εσωτερικής κόστους σε χαμηλά επίπεδα και να λειτουργήσει ένα μεγάλο πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, η Κίνα έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώσει μια γιγαντιαία πισίνα της αποταμίευσης (περίπου 3.800 δισεκατομμυρίων δολάρια). Είναι τώρα στη μέση του μια μεγάλη εξισορρόπησης , καθώς η χώρα προσπαθεί να μετακινηθεί από ένα μοντέλο αποταμιεύσεις και τις επενδύσεις σε ένα κατανάλωσης - με άλλα λόγια, να προχωρήσουμε προς το να γίνει το επόμενο Ηνωμένες Πολιτείες. Από τη σκοπιά των συμμάχων της Αμερικής, η Κίνα είναι ένας γίγαντας, μία χώρα με ένα τεράστιο ποσό των χρημάτων που μπορεί να χρειάζονται βοήθεια των δαπανών και προσπαθεί να γίνει μια τεράστια νέα αγορά των καταναλωτών. Οι ομοιότητες της σημερινής θέσης της στις Ηνωμένες Πολιτείες », τη δική το 1944, όταν είχε πάρα πολύ ένα τεράστιο πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, είναι σαφείς. Όποια και αν είναι η πραγματικότητα της οικονομικής πορείας της Κίνας κατά την επόμενη δεκαετία, οι σύμμαχοι της Αμερικής είναι οι ίδιοι προσανατολισμό γύρω από αυτή την ιδέα.

Εν τω μεταξύ, η Κίνα - που διαθέτει τεράστιους οικονομικούς πόρους και την αφθονία των περιφερειακών σχεδίων κατά την οποία να τους περάσουν της - βρήκε την περιφερειακή ίδρυμα μέσω του οποίου θα μπορούσε να διοχετεύσει τα χρήματα αυτά για να ραφτούν πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους της. Δεδομένου ότι το Κογκρέσο των ΗΠΑ έχει πλέον πέρασε πέντε χρόνια να καθοριστεί εάν τα δικαιώματα ψήφου της Κίνας στο ΔΝΤ θα πρέπει να επεκταθεί ώστε να αντικατοπτρίζουν τις νέες οικονομικές επιρροή της, είχε περισσότερο νόημα για την Κίνα για να δημιουργήσετε απλά τα δικά του ιδρύματος, αντί να προσπαθήσουμε και να αποκτήσει επιρροή στην προϋπάρχουσα Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης. Έτσι, η AIIB γεννήθηκε.

Ο νέος αυτός θεσμός, αν και δεν είναι το κλειδί για την οικονομική μελλοντικής εκπλήρωσης, ας πούμε, την Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο (δύο συμμάχων των ΗΠΑ που υπέγραψε για να την AIIB ως ιδρυτικά μέλη), εντούτοις παρέχει στις χώρες τη δυνατότητα να οικοδομήσουμε μια σχέση με την αυριανή γιγαντιαία αγορά. Κάθε χώρα που εντάχθηκε στην AIIB υπολογίζεται ότι το ποσοστό των υπέρ κέρδισε στο Πεκίνο μέσω της συμμετοχής τους ήταν αρκετά απλά δικαιολογία για να διακινδυνεύσει την αποδοκιμασία της Ουάσινγκτον. Αυτό είναι πράγματι μια σημαντική στιγμή, και έχει ζωγραφισμένο από κάποια από τα μέσα ενημέρωσης ως μια πρόκληση για ολόκληρο το σύστημα του Bretton Woods και αποτελούν απειλή για το status quo.

Αλλά αυτά τα γεγονότα δεν αποτελούν τεκτονική μετατόπιση της τάξης του 1944. Για το Bretton Woods και Lend-Lease ευκαιρίες να λάβει χώρα, καθώς και για τη Βρετανία να παραδώσει τα ηνία, δύο στοιχεία που έπρεπε να είναι σε θέση: το χρόνο και μια μεγάλη αναστάτωση . Το μέγεθος της άνθησης υπερδύναμη δεν ήταν αρκετό? η οικονομία των ΗΠΑ έγινε η μεγαλύτερη στον κόσμο το 1870, μια πλήρη 74 χρόνια πριν από τη διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς, αλλά οι Βρετανοί υπεροχή συνεχίστηκε. Χρειάστηκαν δύο παγκόσμιους πολέμους στους οποίους η Βρετανία αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή απειλή και η δήλωση του Ουίνστον Τσώρτσιλ του ολοκληρωτικού πολέμου το 1940 πριν από την οικονομική ασφάλεια της χώρας έφθασε σε αρκετά χαμηλά επίπεδα που η Βρετανία ήταν διατεθειμένη να παραδώσει καλύτερα χαρτιά της σε αντάλλαγμα για την οικονομική ανακούφιση.

Αντίθετα, το μέγεθος της οικονομίας της Κίνας ξεπέρασε μόνο με τις Ηνωμένες Πολιτείες », το 2014, και πήρε ένα λογιστικό τέχνασμα μαγεία - ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, την προσαρμογή των στοιχείων ώστε να αντικατοπτρίζει διαφορετικές σχετικό κόστος σε δύο διαφορετικές χώρες - να το πράξουν. Και από την άποψη της νόμισμα, το κινεζικό γουάν έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο τα τελευταία δύο χρόνια, ραβδώσεις από το 14- έως το πέμπτο πιο χρησιμοποιούνται στις διεθνείς πληρωμές. Αλλά το γιουάν εξακολουθεί να έχει μόνο ένα μερίδιο 2,2 τοις εκατό των διεθνών πληρωμών? έχει πολύ δρόμο να διανύσει πριν αρχίσει να αμφισβητήσει πραγματικά το 44,6 τοις εκατό το μερίδιο του δολαρίου των ΗΠΑ. Επίσης, το κινεζικό νόμισμα δεν είναι πλήρως μετατρέψιμο, η οποία αποτελεί βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε πιθανή αποθεματικό νόμισμα. Ο τελικός λόγος δεν έχουμε ακόμη δει μια στιγμή Bretton Woods μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας είναι ότι δεν έχουμε δει μια Lend-Lease συμφωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν του ελέγχου των θαλασσίων διαδρόμων στον κόσμο και ως εκ τούτου έχει την απόλυτη εξουσία λήψης αποφάσεων για το παγκόσμιο εμπόριο. Χωρίς την έναρξη μιας τεράστια αναστάτωση - θα το ξέρετε αν το είδε - αυτή η κατάσταση είναι απίθανο να αλλάξει σύντομα.



Το όχημα που οδηγεί την άνοδο και την πτώση των αυτοκρατοριών στηρίζεται στις μεγάλες ρόδες, και χρειάζεται μια ισχυρή δύναμη που ασκείται κατά τη διάρκεια μιας εκτεταμένης χρονικής περιόδου πριν από μια ολόκληρη επανάσταση μπορεί να πραγματοποιηθεί. Οι συμφωνίες που επετεύχθησαν κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου σηματοδότησε την κορύφωση μιας μακράς διαδικασίας στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία αυξήθηκε αποδυναμωθεί. Η Κίνα έχει πράγματι υποστεί μια αξιοσημείωτη μεταμόρφωση κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, αλλά δεν είναι ακόμη σε θέση να αμφισβητήσει αποτελεσματικά τους πυλώνες στους οποίους βασίζεται παγκόσμια ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών στηρίζεται.
(μετάφραση Google)
-www.Stratfor.com

.

P. Krugman: Έχουν μείνει μόνο λίγες ημέρες - H Ελλάδα θυμίζει παραμονές Α' Παγκοσμίου Πολέμου

Με άρθρο του στους New York Times, αμερικανός Νομπελίστας οικονομολόγος, παρομοιάζει την τρέχουσα κατάσταση στην Ελλάδα, με το καλοκαίρι του 1914, δηλαδή πριν το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Σύμφωνα με την άποψη του, κάποιοι από τους κύριους «παίκτες» θέλουν απεγνωσμένα να βρεθεί μια λύση στο ελληνικό πρόβλημα, την ώρα που άλλοι- και από τις δύο πλευρές, και των δανειστών και των δανειζόμενων- δείχνουν ότι θα καλωσόριζαν την προοπτική της κατάρρευσης. Όπως ακριβώς πριν από έναν αιώνα πολλοί Ευρωπαίοι καλωσόρισαν το τέλος της διπλωματίας και την έναρξη του πολέμου.

Υπάρχει ακόμα κάποια διέξοδος, αναρωτιέται ο Krugman, για να απαντήσει ότι «πρέπει να υπάρχει». Όπως ο ίδιος, αλλά και άλλοι, έχουν τονίσει επανειλημμένα, τα μαθηματικά είναι σαφέστατα: Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει πρωτογενές έλλειμμα, δεν μπορεί να έχει μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα, και η πασιφανής λύση είναι να έχει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα και όχι να φύγει από το ευρώ.

Η παραδοχή τώρα, συνεχίζει ο οικονομολόγος, είναι το νέο πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η ίδια η αντιπαράθεση (σ.σ. Ελλάδας- δανειστών): Μια αβεβαιότητα, που έχει οδηγήσει την Ελλάδα εκ νέου στην ύφεση και έχει εξαφανίσει το πρωτόγεννες πλεόνασμα.

Όμως, ο Krugman θεωρεί ότι το μεγάλο πρόβλημα στην επίτευξη μιας συμφωνίας, είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης από όλες τις πλευρές. «Οι Έλληνες θεωρούν ότι τους συμπεριφέρονται σαν κατακτημένη επαρχία», την ώρα που οι θεσμού δεν εμπιστεύονται τον «άπειρο» ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει ο Krugman.

«Ακούω ότι ακόμα υπάρχει χρόνος για μια συμφωνία», γράφει ο Αμερικανός οικονομολόγος, ο οποίος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει κάτι σε θέματα όπως το ΦΠΑ και οι συντάξεις, ώστε η Α. Merkel και οι εταίροι να δουν ότι η Ελλάδα κάνει κάτι.

Πάντως ο οικονομολόγος θεωρεί, ότι όλες οι πλευρές θα πρέπει «να χαμηλώσουν τον πήχη», ώστε να δοθεί η ευκαιρία να αποκλιμακωθεί η κατάσταση.

«Έχουν μείνει μόνο λίγες ημέρες. Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσουν οι ψύχραιμοι», γράφει ο Krugman, κλείνοντας το άρθρο του.

-Capital.gr

Σε κάθε περίπτωση, η ουσία της διαπραγμάτευσης είναι χαμένη.- Λύση για το πρώτο 10ημερο Ιουνίου ...

Αλλη κυβέρνηση του έντιμου συμβιβασμού άλλη της βιώσιμης λύσης

.

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ , Του Θανάση Λουκόπουλου *

Ειναι φανερό ότι στην κορυφαία υπόθεση της συνεχιζόμενης διαπραγμάτευσης, οι δύο πλευρές συνομιλούν με διαφορά φάσης και κάτω από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Συνομιλούν, όποτε αυτό γίνεται επί της ουσίας, σαν να μην υπάρχει η εταιρική σχέση , που υποτίθεται τους ενώνει. Επιπλέον δε σαν να μην έχει μεσολαβήσει μια εφιαλτική περίοδο, μέσα στην οποία υπήρχε μια συνεχής ανακύκλωση λαθών και παραλήψεων.

Αυτονόητο είναι πως αν το πρώτο πρόγραμμα ήταν ορθό δεν θα υπήρχε δεύτερο και, ακολούθως, αν και το δεύτερο πρόγραμμα ήταν ορθό (αν «έβγαινε δηλαδή, ως ρεαλιστικά εφαρμόσιμο) δεν θα υπήρχε ανάγκη για το σχεδιασμό ενός τρίτου.

Κατά συνέπεια ,κάτι ουσιώδες και λειτουργικό πρέπει να μεσολαβήσει , για να οδηγηθούν οι δύο πλευρές στον προσδοκώμενο έντιμο συμβιβασμό . Σε αυτόν δηλ. που δεν θα επισφραγίζει , απλά, την ισχύ του δυνατότερου παίκτη , αλλά θα δίνει διέξοδο στις παρούσες αλλά και τις μελλοντικές διελκυστίνδες ,που είναι βέβαιο οτι θα παρουσιαστούν.

Αυτή την ώρα, γενική αίσθηση είναι ότι κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς γίνεται! Ποιοί υπονομεύουν και γιατί. Πόσοι και ποιοί θέλουν βιώσιμη λύση μέσα από έντιμο συμβιβασμό. Πόσοι και ποιοί ποντάρουν στην αβεβαιότητα.

Σε κάθε περίπτωση, η ουσία της διαπραγμάτευσης είναι χαμένη. Δεν έχει προσανατολισμό. Τα τεχνικά κλιμάκια προσπαθούν να λογιστικοποιήσουν τις εκατέρωθεν προτάσεις την ίδια ώρα που σε ηγετικό επίπεδο επιχειρείται μια πολιτική λύση. Ασύμβατα θέματα σε ασύμβατα πλαίσια.

Ο Αλέξης Τσίπρας συζητά (και καλά κάνει) με τους ηγέτες των θεσμών στο παρασκήνιο, χωρίς ποτέ να του έχουν δώσει τη δυνατότητα μιας ανοικτής και ειλικρινούς συζήτησης του ελληνικού ζητήματος σε επίπεδο κορυφής, παρότι το προσπαθεί από την πρώτη μέρα ανάληψης της πρωθυπουργίας. Ούτε Σύνοδος Κορυφής, ούτε Euro-summit αφιερωμένο στην Ελλάδα. Μόνο «στο περιθώριο» άλλων διεθνών συναντήσεων, και με παράδοξα σχήματα (σ.σ. εκτός θεσμικής διαδικασίας) γίνονται οι κουβέντες.

Έτσι, το -εκ των πραγμάτων- ετεροβαρές πλαίσιο διαπραγμάτευσης, γέρνει διαρκώς μονόπατα. Και, ασφαλώς, εις βάρος της πολιτικής διεργασίας που επιχειρεί η ελληνική κυβέρνηση. Στις συζητήσεις υπερισχύουν οι αριθμοί, ενώ οι προβληματισμοί έχουν καθαρά πολιτικό στίγμα. Αλλά... στο τέλος της τετράμηνης παράτασης ο λογαριασμός είναι οικονομικός. Η πολιτική παράμετρος επακολουθεί. Και αυτό αφήνει βαριά σκιά στις εν εξελίξει καταστάσεις.

Δεν είναι τυχαίο οτι τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορούν, (ανοικτά πλέον!) σενάρια αλλαγής του πολιτικού προσανατολισμού του όλου εγχειρήματος , παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έχει σαφώς νωπή εντολή.

Στις Βρυξέλλες, πιστεύουν πως μια «άλλη» λύση για την Ελλάδα είναι η συγκρότηση μιάς καθαρής ευρωπαϊκής κυβέρνησης με σταθερές πολιτικές αναφορές αλλά χωρίς αριστερές αγκυλώσεις. Δηλαδή, προσώπων κύρους που προέρχονται από την γνωστή και καθιερωμένη πολιτική κονίστρα, αλλά που σήμερα δεν βρίσκονται στο πολιτικό προσκήνιο ως διεκδικητές της λαϊκής ψήφου.

Πολιτικοί κύκλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ισχυρίζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα καταφέρει να καταλήξει σε συμφωνία με τους δανειστές και πως θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, με σενάριο τη μετάλλαξή του από κόμμα διαμαρτυρίας σε πολιτικό οργανισμό συστημικού πολιτικού προσωπικού. Αυτό, πολλοί θεωρούν ότι, μπορεί να γίνει με την προσφυγή σε κάλπες σύντομα, αλλά με λίστα υποψηφίων (όπως προβλέπει ο εκλογικός νόμος για τις εκλογές που διεξάγονται εντός 18μήνου από τις προηγούμενες) που θα επιλεγούν από τους αρχηγούς, κατά τρόπον ώστε να είναι όλοι οι βουλευτές συνεννοήσιμοι (αν όχι και χειραγωγίσιμοι)!

Στην περίπτωση αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ θα απαλλάσσεται από την αριστερή -και θορυβώδη- πλατφόρμα του, παραμένοντας πρώτη πολιτική δύναμη, με αδιαμφισβήτητο ευρωπαϊκό προσανατολισμό και καθαρή υποστήριξη από άλλες δυνάμεις του λεγόμενου «ευρωπαϊκού τόξου», μεταξύ των οποίων το Ποτάμι , ενδεχομένως το κόμμα του ΓΑΠ. και υπό προϋποθέσεις το ΠΑΣΟΚ καθώς οι Ευρωπαίοι το θεωρούν τελειωμένη υπόθεση, παρατηρώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ενθυλακώσει πλήρως τα υπολείμματά του.

Με βάση τις πολιτικές παραμέτρους που δημιούργησε η 5μηνη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι ίδιοι κύκλοι θεωρούν πως άλλη κυβέρνηση πρέπει να υλοποιήσει την πρώτη φάση τού έντιμου συμβιβασμού και άλλη την φάση της βιώσιμης λύσης, που όπως εκτιμούν μετατίθεται για το φθινόπωρο.

Σε κάθε περίπτωση, τέτοιου είδους σενάρια απέχουν πόρρω από τη λογική των προσπαθειών ανασύνταξης της χώρας, με εποικοδομητικές και επωφελείς λύσεις για όλες τις εμπλεκόμενες, με την ελληνική οικονομία, πλευρές. Αποκαλύπτεται, δηλαδή, ότι οι αιτιάσεις σε λεπτομέρειες της δανειακής σύμβασης είναι προσχηματικές, αφού η ουσία των ατέρμονων διαβουλεύσεων ήταν, είναι και θα είναι αμιγώς πολιτική.

Και, γνωρίζοντας την πολιτική γεωγραφία της Ευρώπης (που σκιαγραφείται από Χριστιανοδημοκράτες και Ευρω-σοσιαλιστές), είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως υπάρχουν κύκλοι που θα υποστήριζαν ενθέρμως λύσεις διεξόδου προς όφελος μιας καθαρά αριστερής κυβέρνησης - είτε στην Ελλάδα, είτε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Ποιος πυροβολεί τα πόδια του;

Συνεπώς, τα πράγματα εξακολουθούν να είναι δύσκολα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η χώρα βαδίζει ακάθεκτη προς τη χρεωκοπία. Οι «θεσμοί» δεν θα θελήσουν να χρεωθούν ακόμη μία αποτυχία, ως προς τις προβλέψεις τους. Λύση για το πρώτο 10ημερο Ιουνίου θα δοθεί, αλλά οριστική λύση (με αναδιάρθρωση του χρέους και κάλυψη του δημοσιονομικού κενού της επόμενης διετίας) είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί όσο τα τεχνικά κλιμάκια διατηρούν τον... πρώτο λόγο!

* Ο Θανάσης Λουκόπουλος είναι πολιτικός συντάκτης που εργάζεται στις Βρυξέλλες, με καταγωγή από την Δωρίδα

ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, η αλήθεια - Δε θα επιτρέψουμε τη διάλυση του επικουρικού μας φορέα, λέει ο Σύλλογος ΙΟΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ για το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ που θέλουν να κλείσουν 
(Επικουρικό ταμείο Ιονικής και Λαικής Τράπεζας)
.
ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ :

Προειδοποίηση προς πάσα κατεύθυνση: Δε θα επιτρέψουμε τη διάλυση του επικουρικού μας φορέα !
Ανακοίνωση Συλλόγου
Εκδικάστηκε η προσφυγή των συλλόγων μας για την ακύρωση της διαγραφής των συνταξιούχων από το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ
(Σαράντος Φιλιππόπουλος)

Συνάδελφοι,

Έχουμε δεσμευθεί απέναντί σας ότι οι πραξικοπηματικές ενέργειες όσων έφεραν το επικουρικό μας ταμείο στα σημερινά τραγικά αδιέξοδα για να εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες, με αποκορύφωμα τη Γενική Συνέλευση παρωδία, τη διαγραφή 2.181 συνταξιούχων συναδέλφων και τις προτεινόμενες καταστατικές τροποποιήσεις που αφαιρούν τη σύνταξη από 4.000 ασφαλισμένους, δε θα έμεναν αναπάντητες.

Σήμερα, 25/5, εκδικάστηκε η προσφυγή που κατέθεσαν οι σύλλογοί μας στο Πρωτοδικείο Αθηνών για την ακύρωση της διαγραφής των συνταξιούχων συναδέλφων μας. Την εκπροσώπηση των συλλόγων μας ανέλαβε η έγκριτη νομική συνεργάτιδά μας, κα Αγγελική Καίσαρη, ενώ εξετάστηκε ως μάρτυρας ο συνάδελφος Σαράντος Φιλιππόπουλος.

 Στη διαδικασία κατατέθηκε η γνωμοδότηση που συνέταξαν κατ’εντολήν των συλλόγων μας η κα Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου, καθηγήτρια ασφαλιστικού δικαίου Νομικής Αθηνών, από κοινού με τον κο Ανδρέα Ματθαίου, διδάκτορα Νομικής, στην οποία γίνεται σαφές ότι οι 2.181 συνταξιούχοι συνάδελφοί μας διεγράφησαν παράνομα και διατηρούν την ιδιότητα του μέλους του ταμείου, παρά τις περί αντιθέτου αποφάσεις της διοίκησης.

Η συνήγορός μας και ο μάρτυρας τόνισαν ότι η διαγραφή των συνταξιούχων έγινε αποκλειστικά για να προχωρήσουν οι καταστατικές τροποποιήσεις-έκτρωμα που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό του επικουρικού μας ταμείου και την αφαίρεση της σύνταξης από χιλιάδες συναδέλφους μας.

Πιστεύουμε ότι οι θέσεις μας αναπτύχθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αποδεικνύοντας και καθιστώντας σαφές ότι η απόφαση διαγραφής των συνταξιούχων στερείται οποιασδήποτε νομικής βάσης. Πλέον αναμένουμε την ετυμηγορία της δικαιοσύνης με αισιοδοξία, καθώς καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια για να παρουσιάσουμε τις θέσεις μας αναλυτικά, έχοντας εξαντλήσει κάθε δυνατότητα νομικής κάλυψης, ώστε να διαφωτίσουμε το δικαστήριο για το σοβαρό διακύβευμα της υπόθεσης και τη σκοπιμότητα όσων επιχειρούν τη διάλυση του ταμείου.

Η Ιονική Ενότητα είναι αποφασισμένη να κινήσει όλες τις απαραίτητες νομικές διαδικασίες, καθώς επίσης να εφαρμόσει και σημαντικές συνδικαλιστικές αποφάσεις, προκειμένου να ρίξει άπλετο φως στις παρασκηνιακές δολοπλοκίες που έχουν εξελιχθεί στο ταμείο και εις βάρος των ασφαλισμένων από το 2006 έως σήμερα. Έχουμε αποδείξει πολλάκις ότι έχουμε την ικανότητα, τη θέληση και την εμπειρία για να περιφρουρήσουμε με αποτελεσματικό τρόπο τα ασφαλιστικά και εργασιακά μας συμφέροντα και θα το πράξουμε για μία ακόμα φορά, αισιοδοξώντας για την έκβαση της σοβαρής αυτής υπόθεσης.-

(πηγή, http://www.ionikienotita.gr -By Σαράντος Φιλιππόπουλος/on 25/05/2015)
-
ΣΗΜ. Διαβάσαμε σήμερα 26/5 κάποια ανάρτηση στο Capital.gr, που ανέφερε ότι καταργείται το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ και πως θα μοιραστούν τα αποθεματικά του σε κάθε δικαιούχο τραπεζικό, περίπου 51.000€ / δικαιούχο. Μετά την παρέμβασή μας καθαιρέθηκε το επίμαχο άρθρο.-
.

Οι Τούρκοι απειλούν διότι δεν μπορούν να χωνέψουν την τριμερή με Αίγυπτο

Της Άννας Ανδρέου, ΚΥΠΕ

Χωρίς την Τουρκία κανένα βήμα δεν ισχύει στην Ανατολική Μεσόγειο, δήλωσε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σχολιάζοντας την Τριμερή Συνάντηση Κύπρου – Ελλάδας – Αιγύπτου. Για το Κυπριακό, ο Τούρκος Υπουργός είπε ότι μετά τη λύση όλα θα πάρουν την πορεία τους από μόνα τους. Ανέφερε ακόμη ότι η Τουρκία είναι εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο, κάτι που κατοχυρώνεται από τις διεθνείς συμφωνίες.

Οι δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού έγιναν στη Μερσίνα. Κληθείς να σχολιάσει την δήλωση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, ότι η Ελλάδα δεν θέλει να είναι εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο, ο κ. Τσαβούσογλου είπε ότι η Τουρκία είναι εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο, όπως κατοχυρώνεται στις διεθνείς συμφωνίες.

Ανέφερε ότι η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει προσπάθεια για να ξεκινήσουν και πάλι, οι διαπραγματεύσεις στην Κύπρο και να καταλήξουν σε αποτέλεσμα. “Πρέπει να ενθαρρύνει την ε/κ πλευρά και πρέπει η Ελλάδα να παίξει έναν θετικό ρόλο. Όπως η Τουρκία σήμερα, με τον ίδιο τρόπο που έγινε και το 2004, είναι κοντά στην ‘ΤΔΒΚ’ και είναι ένα βήμα πιο μπροστά από όλους – και αυτή δεν είναι μια φιλόδοξη έκφραση, το έχουμε αποδείξει και το έχει αποδεχτεί όλος ο κόσμος – έτσι και η Ελλάδα πρέπει να διαδραματίσει έναν πιο θετικό ρόλο, ώστε αυτή τη χρονιά να έχουμε αποτέλεσμα από τις διαπραγματεύσεις και να καταλήξουμε σε μια λύση δύο συνιστώντων κρατιδίων. Δηλαδή ας καταλήξουμε σε μια λύση στη βάση της κοινής δήλωσης των δύο ηγετών του Φεβρουαρίου του 2014″, σημείωσε.

Πρόσθεσε πως αν το σχέδιο Ανάν είχε γίνει αποδεκτό ο αριθμός των Τούρκων στρατιωτών που θα παρέμενε στο νησί θα ήταν γύρω στους 600 και των Ελλήνων στρατιωτών γύρω στους 900. Ανέφερε πως “μετά που θα υπάρξει λύση στο νησί και οι δύο λαοί θα ζουν μαζί δίπλα – δίπλα και θα αρχίσουν να επωφελούνται με ίσο τρόπο από τους οικονομικούς πόρους, συμπεριλαμβανομένου ολόκληρου του φυσικού αερίου και του πετρελαίου και όλα θα πάρουν την πορεία τους από μόνα τους.

Αυτό που πρέπει να κάνει σήμερα η Ελλάδα και η Τουρκία είναι να έχουν ενθαρρυντικό ρόλο και θετική προσέγγιση για τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, ώστε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις ξανά και να μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα”, ανέφερε ο Τσαβούσογλου.

Κληθείς να σχολιάσει τη νέα Τριμερή Συνάντηση Κύπρου – Ελλάδας – Αιγύπτου, είπε πως “αν έρθουμε και στις συναντήσεις που έγιναν προηγουμένως στην Αίγυπτο, χωρίς την Τουρκία, κανένας περιορισμός και κανένα βήμα δεν ισχύει. Δεν θα το επιτρέψουμε αυτό. Είναι πολύ ξεκάθαρο”.

(ΚΥΠΕ/ΑΑ/ΜΚ)
Mignatiou.com

Οργή στο Βερολίνο

Βάσει του σχεδίου Σόιμπλε

Αισιόδοξη δηλώνει διαρκώς η κυβέρνηση Τσίπρα. Σε καμιά δεκαριά μέρες το πολύ θα έχουμε κάνει συμφωνία «έντιμου συμβιβασμού» δηλώνει κάθε τόσο. Αυταπατάται. Αλλα έχει πει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε - και στην Ευρώπη ισχύουν μόνο αυτά που λέει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών! Στα τέλη Ιουνίου θα ξεκαθαρίσει η κατάσταση, επαναλαμβάνει ο Σόιμπλε κάθε τόσο. Τότε θα ολοκληρωθεί ο οικονομικός στραγγαλισμός της Ελλάδας που έχει σχεδιάσει και εφαρμόζει μεθοδικά ο ίδιος.

Ο Σόιμπλε καθόρισε ουσιαστικά και την έκβαση των συζητήσεων Μέρκελ - Ολάντ - Τσίπρα στη Ρίγα, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της ΕΕ, με την παρέμβαση που έκανε την Πέμπτη το πρωί, πριν αρχίσει. «Η αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης για συμφωνία με τους δανειστές τις επόμενες μέρες δεν δικαιολογείται από τις διαπραγματεύσεις» διακήρυξε κατηγορηματικά.

Η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ τα είπε πιο ευγενικά, αλλά δεν παρεξέκλινε από τη γραμμή Σόιμπλε. Αγκαλιές, φιλιά, χαμόγελα προς τον Τσίπρα, αλλά από πλευράς ουσίας, τίποτα. Πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν οι συνομιλίες σε επίπεδο «θεσμών», όπως αποκαλείται τώρα η τρόικα, ήταν η ουσία της θέσης της.

Ως πρόκληση ζωής για τον Σόιμπλε παρουσίαζε την Πέμπτη η σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα των Γερμανών κεντροαριστερών διανοουμένων «Ντι Τσάιτ» το πρόβλημα της Ελλάδας. «Ο Χέλμουτ Κολ και η Ανγκελα Μέρκελ τον έχουν απογοητεύσει. Τα κατάφερε όμως (ο Σόιμπλε) να γίνει υπουργός Οικονομικών, Εξωτερικών και Καγκελαρίας της Ευρώπης. Μπορεί να αποτύχει στους Ελληνες;» ανέφερε ο υπότιτλος στο τρισέλιδο αφιέρωμα πολλών χιλιάδων λέξεων της γερμανικής εφημερίδας. «Αν δεν πετύχει η διάσωση της Ελλάδας, μπορεί να υποστεί ζημιά και η Ευρώπη, το σοβαρότερο θέμα του Σόιμπλε. Θα του κάνουν μπάχαλο οι Ελληνες το έργο της ζωής του;» γράφει η «Ντι Τσάιτ».

Οργή στο Βερολίνο. «Τούρμπο» έχουν γίνει οι Γερμανοί για το ότι στην ελληνική Βουλή υπήρξε πρόταση να κληθεί ως μάρτυρας ο Σόιμπλε στην εξεταστική επιτροπή για το πώς μπήκε η Ελλάδα στο επαίσχυντο μνημονιακό καθεστώς. Στους πολιτικούς κύκλους του Βερολίνου «δεν υπάρχει καμιά κατανόηση για το γεγονός ότι αυτοί που βοήθησαν θα υποχρεωθούν να καθίσουν σε ένα είδος εδωλίου κατηγορουμένων και ταυτόχρονα θα αναμένεται από αυτούς περαιτέρω υποστήριξη» γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα της γερμανικής ελίτ «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Τα όρια παράνοιας αγγίζει πάντως το πάθος των Γερμανών εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ο πολιτικός του Σοσιαλδημο­κρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD) Γιόαχιμ Πος, αφού κατάγγειλε ότι μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια κατοχής από τις ελληνικές αρχές της λίστας με 2. 062 προς εξέταση περιπτώσεις, από τις οποίες έχουν μέχρι στιγμής διερευνηθεί οι 49, απεφάνθη: «Ο ΣΥΡΙΖΑ διαφθείρεται και γίνεται προστάτιδα δύναμη των εγκληματιών φοροδιαφυγής»!!! Δείγμα γερμανικού νεορεαλισμού η ταύτιση των πέντε χρόνων διακυβέρνησης από τις κυβερνήσεις Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμου και Αντώνη Σαμαρά - Βαγγέλη Βενιζέλου με τους τέσσερις. . . μήνες (!) που κυβερνά ο Αλέξης Τσίπρας.

«Κολασμένος» θα είναι ο Ιούνιος που θα ζήσουμε. Θα μας ψήσουν το ψάρι στα χείλη ο Σόιμπλε και οι υπόλοιποι Γερμανοί. Οπως και της κυβέρνησης, φυσικά. Μόνο που τον λογαριασμό θα τον πληρώσει ο ελληνικός λαός.-
-ethnos.gr
.

Να σταματήσουμε να κοιτάμε πίσω, όλα όσα γνωρίζαμε θα αλλάξουν...

Είναι καιρός να συνηθίσουμε σε μόνιμα χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.






Ο Klaus Schwab, ιδρυτής και Εκτελεστικός Πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός σημείωνε στις 10 του περασμένου Μάρτη: « Σχεδόν τα πάντα-όσα γνωρίζαμε θα αλλάξουν...»


«Είναι καιρός, συνεχίζει, να σταματήσουμε να κοιτάμε πίσω. Στα χρόνια που ακολούθησαν την οικονομική κρίση του 2008, περάσαμε πολύ χρόνο αναζητώντας τρόπους που θα μας πάνε πίσω στις ημέρες της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης.



Ζούσαμε σε αυτό που εγώ ονομάζω «κόσμο μετά την κρίση», βέβαιοι ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε ήταν προσωρινά αγκάθια στο σύστημα, αισιόδοξοι ότι τα πράγματα θα πάνε σύντομα πίσω στον τρόπο που ήταν. Αλλά τώρα έχει γίνει σαφές ότι έχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή – ζούμε στον «μετα-μετά την κρίση» κόσμο.



Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν τα πάντα που κάποτε ξέραμε αλλάζουν. Για το άμεσο μέλλον, θα πρέπει να συνηθίσουμε σε χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης».



Στην πραγματικότητα ο Klaus Schwab προειδοποιεί για το επίπεδο της εξόδου από την σε εξέλιξη κρίση, για την ποιότητα και το ύψος των ρυθμών ανάπτυξης εφεξής.



Οι σαθροί, αναιμικοί ρυθμοί ανάπτυξης σε ένα περιβάλλον εξαιρετικά ενισχυμένης ανεργίας θα είναι πλέον το μόνιμο και χαρακτηριστικό μοτίβο της καπιταλιστικής οικονομίας.



Τα παραπάνω επαληθεύονται στις πρόσφατες οικονομικές εκθέσεις της Ε.Ε.



Στην παρουσίαση των «Εαρινών Προβλέψεων» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τις εξελίξεις στο παραγόμενο ΑΕΠ, τα δεδομένα και τις προοπτικές στις οικονομίες των κρατών της Ε.Ε. (την παρουσίαση έκανε αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Β. Ντομπρόβσκι) υπογραμμίζονται τα εξής:



«Ο βαθμός αβεβαιότητας ως προς τις οικονομικές προοπτικές εξακολουθεί να είναι υψηλός. Ουσιαστικά η στασιμότητα παραμένει, με κινδύνους νέας οικονομικής κρίσης».



«Η αύξηση του ΑΕΠ θα μπορούσε να είναι απογοητευτική αν αυξηθούν οι γεωπολιτικές εντάσεις ή αν ασκηθούν πιέσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές, για παράδειγμα ως αποτέλεσμα της εξομάλυνσης της νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ».



Σε επίπεδο Ευρωζώνης, αναμένεται ισχνός ρυθμός ανάκαμψης για το 2015 στο 1,5% (από 1,3%) και για το 2016 στο 1,9% (αμετάβλητος σε σχέση με την προηγούμενη πρόβλεψη).



Στα 28 κράτη της Ε.Ε. αναμένονται ρυθμοί: 2015: 1,8% (από 1,7%), 2016: 2,1% (επίσης από 2,1%).



Ειδικότερα: Γερμανία: 2015: 1,9%, 2016: 2%, Γαλλία: 2015: 1,1%, 2016: 1,7%, Ιταλία: 2015: 0,6%, 2016: 1,4%



Στα άλλα κέντρα: ΗΠΑ 3,1% και 3%, Ιαπωνία 1,1% και 1,4%, Κίνα 7% και 6,8%.



Τέλος, στην παγκόσμια οικονομία προβλέπεται αύξηση κατά 3,5% και 3,9%.



Επιπλέον για την Ε.Ε. και την ευρωζώνη τονίζεται: «Ενώ το ΑΕΠ και η ιδιωτική κατανάλωση στην Ε.Ε. βρίσκονται στα επίπεδα του 2007, οι συνολικές επενδύσεις είναι (σσ Νοέμβρης 2014) περίπου 15% κάτω από τα επίπεδα του 2007.



Σε απόλυτα μεγέθη, η πτώση των νέων επενδύσεων στην Ε.Ε. φτάνει στα 430 δισ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με την Κομισιόν, 5 κράτη - μέλη της Ε.Ε. (Γαλλία, Βρετανία, Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία) καλύπτουν το 75% της μείωσης, είτε λόγω μεγέθους της οικονομίας τους είτε της τεράστιας υποχώρησης των επενδύσεων ή και με συνδυασμό των δύο παραγόντων».



Για την οικονομία της Ελλάδας για το 2015 προβλέπεται ανάκαμψη μόλις στο 0,5% και μάλιστα με όρο και προϋπόθεση την ολοκλήρωση της αντιλαϊκής συμφωνίας, την αποκατάσταση των συνθηκών χρηματοδότησης, δηλαδή την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που αυτά συνεπάγονται. Σε ό,τι αφορά τα δημοσιονομικά μεγέθη, η έκθεση της Κομισιόν αναφέρει πως επηρεάζονται από την αδύναμη ανάπτυξη, τη χαμηλή φορολογική συμμόρφωση, την αύξηση της αβεβαιότητας από το φθινόπωρο του 2014.



Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, ακόμη και αυτές οι προβλέψεις της Κομισιόν βασίζονται στην παραδοχή ότι η «αβεβαιότητα σύντομα θα τερματιστεί».



Οι όποιοι εμφανιζόμενοι ισχνοί ρυθμοί καπιταλιστικής ανάκαμψης στην Ευρωζώνη, όχι μόνο δεν λύνουν το «πρόβλημα» του κεφαλαίου, αλλά αντίθετα είναι και «επίφοβοι» για επάνοδο του καπιταλιστικού οικονομικού κύκλου σε νέα φάση πτώσης του παραγόμενου ΑΕΠ και σε συνθήκες κρίσης.



Στον πυρήνα του «προβλήματος» εξακολουθεί να βρίσκεται η αδυναμία διοχέτευσης των υπερ-συσσωρευμένων κεφαλαίων σε νέες επενδύσεις, τέτοιες που να υπόσχονται ικανοποιητικά κέρδη στους κεφαλαιοκράτες.-

-Kommon.gr

.

Κρίση και εξωτερική πολιτική της Ελλάδας,επικρατεί φιλοδοξία

του Θάνου Δόκου


Η κυρίαρχη αντίληψη στη δεκαετία του 1980 ήταν πως η αντίδραση, η αναξιοπιστία και η αστάθεια χαρακτήριζε την ελληνική εξωτερική πολιτική. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, το μοντέλο ήταν πιο κοντά σε ρεαλιστική, αξιόπιστη και ορθολογική εξωτερική πολιτική- αν και σε διαφορετικούς βαθμούς, ανάλογα με την κυβέρνηση που ήταν στην εξουσία..-


Αυτό οφείλεται κυρίως στην επιρροή και στην επίδραση της βαθιάς διαδικασίας εξευρωπαϊσμού που έχει διαμορφώσει διάφορες πτυχές της ελληνικής πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Η εμβάθυνση της ΕΕ παραμένει ο κορυφαίος στρατηγικός στόχος της Ελλάδας, παρά τα τρέχοντα προβλήματα της χώρας.


Οι ανησυχίες για την οικονομική επιβίωση επισκίασαν την σημασία των ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία πέντε χρόνια. Τώρα, η ελληνική εξωτερική πολιτική κατ’ αρχήν μοιάζει πολύ πιο φιλόδοξη, με ένα επίπεδο φιλοδοξίας στο 4,5 στα 5. Αλλά η Αθήνα θα πρέπει επίσης να αναπροσαρμοστεί γρήγορα σε ένα μεταβαλλόμενο περιφερειακό περιβάλλον, στην οικονομία και στην παγκόσμια ασφάλεια.


Ακόμη και πριν από την οικονομική κρίση, η Ελλάδα σταθερά κινούνταν χαμηλότερα της “θέσης” της στα περισσότερα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, επιτρέποντας στον εαυτό της να χάσει μέρος του περιφερειακού ρόλου στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και αφήνοντας τον ενεργό της ρόλο εντός της ΕΕ να ατροφήσει. Μια εσωστρεφής και παθητική νοοτροπία οδήγησε σε λίγες πρωτοβουλίες αναφορικά με την εξωτερική πολιτική και σε περιορισμένη αξιοποίηση των ευκαιριών για πολυμερείς πρωτοβουλίες ή νέες τακτικές και στρατηγικές συμμαχίες.-.


Μια αξιολόγηση της επίδρασης της κρίσης στην ελληνική εξωτερική πολιτική, θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η εικόνα, το κύρος και η αξιοπιστία της χώρας έχουν δεχθεί ένα σοβαρό πλήγμα, και ότι η επιρροή της Ελλάδας τόσο στην ΕΕ όσο και στην γειτονιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει επηρεαστεί αρνητικά.


Οι αμυντικές δαπάνες έχουν μειωθεί σημαντικά, αν και η Ελλάδα εξακολουθεί να ξοδεύει το 2% του ΑΕΠ της για την άμυνα. Η συμμετοχή της Ελλάδας σε διεθνείς ειρηνευτικές και άλλες επιχειρήσεις, έχει ήδη μειωθεί. Οι ελληνικές εγκαταστάσεις εξακολουθούν να προσφέρονται για χρήση στις ΝΑΤΟϊκές (και αμερικανικές) επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά τα οφέλη της ελληνικής συμμετοχής είναι μάλλον αναντίστοιχα τόσο για την χώρα όσο και για την συμμαχία.


Ωστόσο, η Ελλάδα παραμένει σημαντική για τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Δύσης, για πέντε λόγους.


Κατ’ αρχάς, στα Δυτικά Βαλκάνια, η Ελλάδα παραμένει ένας σημαντικός παράγοντας αναφορικά με τις οικονομικές επενδύσεις και την πολιτική επιρροή. Η διαφωνία για το όνομα της ΠΓΔΜ είναι ένα μεγάλο εμπόδιο στην πολιτική της Ελλάδας για την ισχυρή στήριξη της διεύρυνσης της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια. Η Αθήνα αντιτίθεται στην χρήση του ονόματος “Μακεδονία”, για να αποφευχθεί η μονοπώληση του ονόματος από οποιοδήποτε από τα τρία ενδιαφέρομε μέρη: την Ελλάδα, την ΠΓΔΜ και την Βουλγαρία. Καμία ουσιαστική πρόοδος δεν θα πρέπει να αναμένεται για αυτό το ζήτημα βραχυπρόθεσμα, εξαιτίας εσωτερικών παραγόντων στην Αθήνα και, ιδιαίτερα, στα Σκόπια.


Η ελληνική θέση για το Κοσσυφοπέδιο, του οποίου η ανεξαρτησία δεν έχει αναγνωριστεί, θα συνεχίσει να εξελίσσεται. Και η Αθήνα μπορεί να αναμένεται ότι θα συνεχίσει να ενισχύει τους δεσμούς της με τους γείτονές της στην ΕΕ, Βουλγαρία και Ρουμανία, καθώς και με την Σερβία και την Αλβανία.


Δεύτερον, η διαχείριση του ρεύματος των μεταναστών και των προσφύγων, του κινήματος των τζιχαντιστών μαχητών και η απειλή της ριζοσπαστικοποίησης παραμένουν ζητήματα με σημαντικές εξωτερικές και εσωτερικές διαστάσεις για την ΕΕ. Η Ελλάδα, μαζί με την Ιταλία, βρίσκεται στο πιο ευαίσθητο εξωτερικό σύνορο της ΕΕ και δυσκολεύεται να διαχειριστεί αυτές τις προκλήσεις αποτελεσματικά. Η Αθήνα χρειάζεται όλη την υποστήριξη που μπορεί να έχει από τους εταίρους στην ΕΕ.


Τρίτον, η Ελλάδα μπορεί να συμβάλει στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης μέσω του ΤΑΡ, του προτεινόμενου αγωγού διασύνδεσης φυσικού αερίου μεταξύ της Ελλάδας και της Βουλγαρίας., καθώς και της εκμετάλλευσης των πιθανών κοιτασμάτων υδρογονάνθρακα στην ελληνική θαλάσσια ζώνη. Η συμμετοχή στον λεγόμενο αγωγό φυσικού αερίου Turskish Stream από την Ρωσία στην Τουρκία διαμέσου της Μαύρης Θάλασσας δεν θα πρέπει να αποκλείεται, με την προϋπόθεση ότι το έργο θα είναι σύμφωνο με τους κανονισμούς της ΕΕ.


Τέταρτον, ακολουθώντας το παράδειγμα των Ευρωπαίων εταίρων της, η Ελλάδα εξετάζει τις διαθέσιμες ευκαιρίες για βελτίωση των οικονομικών και πολιτικών σχέσεων με την Ρωσία και την Κίνα. Μια γρήγορη διπλωματική λύση στην ουκρανική κρίση είναι προτεραιότητα για την Αθήνα. Σε αυτό το ζήτημα, η προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία τον Μάρτιο του 2014, φέρει μια απομακρυσμένη αλλά υπαρκτή ομοιότητα με την κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία, το 1974.


Η ελληνική κυβέρνηση είναι επικριτική των κυρώσεων της Δύσης εναντίον της Ρωσίας μετά από τις ενέργειές της στην Ουκρανία και πιστεύει ότι η Ρωσία είναι ένας δύσκολος γείτονας για την Ευρώπη. Αλλά την ίδια στιγμή, η Αθήνα θεωρεί την Μόσχα ως ένα αναπόσπαστο στοιχείο της αρχιτεκτονικής της ευρωπαϊκής ασφάλειας και θα υποστήριζε μια συνδυασμένη πολιτική αποτροπής και δέσμευσης. Η Ελλάδα φιλοδοξεί να γίνει μια συμπληρωματική γέφυρα μεταξύ της Ευρώπης και της Ρωσίας, με το να γίνει η φωνή της Ρωσίας στην Ευρώπη, όχι αντίστροφα.


Πέμπτον, η Ελλάδα καταλαμβάνει μια γεωστρατηγική θέση σε μια δύσκολη γειτονιά και προσφέρει βασικές υπηρεσίες, ιδιαίτερα η Σούδα, αναμφισβήτητα η πιο σημαντική -και αξιόπιστη- συμμαχική στρατιωτική εγκατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, η Ελλάδα έχει μια μάλλον προνομιακή σχέση -διαφόρων βαθμών- με το Ισραήλ (όπου η έμφαση θα δοθεί στην οικοδόμηση βαθύτερων στρατηγικών δεσμών, χωρίς να εγκαταλείπονται οι παραδοσιακά καλές σχέσεις της Ελλάδας με τους Παλαιστινίους), τον Αραβικό κόσμο και το Ιράν.


Η Αθήνα θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο ενός συμπληρωματικού διαμεσολαβητή στη Μέση Ανατολή, εκτός του ότι αποτελεί έναν αξιόπιστο περιφερειακό εταίρο για την Δύση και για την προώθηση προγραμμάτων περιφερειακής συνεργασίας. Ασφαλώς, αυτό προϋποθέτει ότι η Ελλάδα θα ήταν πρόθυμη και ικανή να εφαρμόσει με επιτυχία μια πιο ενεργή και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική.


Πέρα από αυτά τα πέντε θέματα, οι ελληνό-τουρκικές σχέσεις θα παραμείνουν στην κορυφή της ατζέντας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Συνολικά, οι δύο χώρες είναι καλύτερη σήμερα από ό,τι στο παρελθόν, όσον αφορά τις διμερείς σχέσεις, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου και των διαπροσωπικών επαφών. Καμία πλευρά δεν φαίνεται έτοιμη να κάνει οποιεσδήποτε σημαντικές παραχωρήσεις ώστε να ομαλοποιηθούν πλήρως οι διμερείς σχέσεις, και αυτό πιθανώς θα παραμείνει το ζήτημα για το άμεσο μέλλον, ιδιαίτερα και στο πλαίσιο της φιλόδοξης αλλά μάλλον απρόβλεπτης εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας.


Αναφορικά με την Κύπρο, η Αθήνα θα παραμείνει υποστηρικτική μιας διευθέτησης για την διαίρεση του Νησιού, αλλά θα αφήσει στην Λευκωσία την ουσία μιας συμφωνίας.


Οι φορείς χάραξης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής θα λειτουργούν στο εγγύς μέλλον υπό την Δαμόκλειο σπάθη της οικονομικής κρίσης της χώρας. Η απειλή ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να εγκαταλείψει την ευρωζώνη είτε μετά από σχεδιασμό (Grexit) είτε μετά από αθέτηση πληρωμής (Graccident) επιβάλει σειρά περιορισμών και δεσμεύσεων. Η Ελλάδα χρειάζεται να βρει τον δικό της χώρο στην κατανομή των περιφερειακών ρόλων και να πείσει τους εταίρους και τους συμμάχους για την δική της προστιθέμενη αξία στην διαχείριση των κοινών προκλήσεων ασφάλειας.


Κατ’ ανάγκη, η έννοια-κλειδί για την ελληνική εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας στα επόμενα χρόνια, θα είναι η έξυπνη χρήση των πόρων της χώρας. Η καλύτερη επιλογή -δεδομένου ότι θα μπορούσε να έχει πολλαπλά αποτελέσματα στις ελληνικές προσπάθειες για συγκέντρωση διπλωματικού κεφαλαίου- θα ήταν να συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση της νέας ΕΕ, ιδιαίτερα σε σχέση με την Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή (όπου η Ελλάδα προάγει την προστασία των εναπομεινασών χριστιανικών κοινοτήτων), και στην διαμόρφωση υπερατλαντικών περιφερειακών πολιτικών. Την ίδια στιγμή ωστόσο, η Αθήνα δεν θα πρέπει να αγνοεί την ανάγκη για εθνικά κίνητρα και την περαιτέρω πολυμεροποίηση της εξωτερικής της πολιτικής.


Παρά την υψηλή της φιλοδοξία, η ικανότητα της Ελλάδας να φέρει αποτελέσματα, θα περιορίζεται από τα περιορισμένα οικονομικά μέσα και την θεσμική ικανότητα, καθώς και από την διπλωματική απειρία και την έλλειψη ιδεολογικής ομοιογένειας της νέας ελληνικής αριστερής και δεξιάς κυβέρνησης συνασπισμού. Το πόρισμα μένει να βγει για το εάν η Αθήνα μπορεί να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια.


- δείτε το κείμενο εδώ, :http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=60024

Πρόσκληση από τη Ρωσία για την αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS

Τηλεφωνική επικοινωνία είχε σήμερα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον υφυπουργό Οικονομικών της Ρωσίας και εκπρόσωπο / αντιπρόσωπο της νέας αναπτυξιακής τράπεζας που δημιουργούν οι χώρες BRICS (Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία, Ν. Αφρική), Σεργκέι Στορτσακ. Ο κ. Σεργκέι Στορτσακ κάλεσε, μάλιστα, την Ελλάδα να γίνει το 6ο μέλος στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS, σύμφωνα με ανεπίσημη ενημέρωση από το Μέγαρο Μαξίμου.

Ο πρωθυπουργός ευχαρίστησε τον κ. Στορτσακ εκφράζοντας του, παράλληλα, την θετική του έκπληξη για την πρόσκληση να γίνει τη Ελλάδα το 6ο μέλος στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS.

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας του εξέφρασε το ενδιαφέρον της Ελλάδος και τη δέσμευση να εξετάσει διεξοδικά την πρόταση την οποία και θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει διεξοδικά με τους ηγέτες, των κρατών των BRICS, στην Αγία Πετρούπολη, την οποία θα επισκεφτεί ο Πρωθυπουργός προκειμένου να συμμετάσχει στο Οικονομικό Φόρουμ που διοργανώνεται 18 με 20 Ιουνίου.

Στο ζήτημα αναφέρθηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Σακελλαρίδης νωρίτερα αφήνοντας ανοιχτό το σχετικό ενδεχόμενο. "Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο ούτε έχει υποβληθεί τέτοιο αίτημα" ανέφερε χαρακτηριστικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

-capital.gr

Έρευνα του ΔΝΤ για την αποτυχία του ελληνικού μνημονίου.

Καταθέτουν πρώην πρωθυπουργοί και υπουργοί Οικονομικών
HuffPost Greece | Newsroom







Στο μικροσκόπιο του ΔΝΤ μπαίνει το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης και η εφαρμογή του κατά την περίοδο 2010-2012 με την επικεφαλής του, Κριστίν Λαγκάρντ να έχει δώσει εντολή για τη διενέργεια έρευνας προκειμένου να διαπιστωθεί γιατί σημειώθηκε αποτυχία στην περίπτωση της Ελλάδας σε αντίθεση με τα προγράμματα άλλων χωρών.

Την έρευνα έχει αναλάβει ανεξάρτητη επιτροπή και σύμφωνα με δημοσίευμα τη εφημερίδας Real News έχουν ήδη καταθέσει ο πρώην πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος αλλά και η εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Μιράντα Ξαφά.

Το επόμενο διάστημα αναμένεται να ζητηθεί να προσέλθουν ενώπιον της επιτροπής για κατάθεση, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο νυν επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος αλλά και επίσης πρώην ΥΠΟΙΚ, Γιάννης Στουρνάρας, ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, Πάνος Τσακλόγλρου καθώς και άλλα πολιτικά πρόσωπα, οικονομολόγοι, καθηγητές, τραπεζίτες κα.

Στον κ.Παπαδήμο και την κ.Ξαφά, δόθηκε η δυνατότητα να αναπτύξουν μέσα σε δύο ώρες τις απόψεις τους και να επιχειρηματολογήσουν επί του ελληνικού προγράμματος διάσωσης ενώ τους δόθηκε και η ευκαιρία να διατυπώσουν τα λάθη και τις παραλήψεις που οδήγησαν στην αποτυχία του.

Εκτεθειμένος ο Τόμσεν;

Πάντως, το ευρωπαϊκό τμήμα του ΔΝΤ φαίνεται να αντιδρά έντονα στο έργο αυτής της επιτροπής, υποστηρίζοντας πως αφού το πρόγραμμα δεν έχει ολοκληρωθεί δεν μπορεί και να αξιολογηθεί. Ανάλογες θέσεις διατυπώνουν επίσης η ΕΚΤ και η Κομισιόν.

Ωστόσο η αντίδραση ενός του Ταμείου εκτιμάται πως έχει να κάνει με την εκτίμηση πως θα μπει στο στόχαστρο ο Πόουλ Τόμσεν- ως εμπνευστής του ελληνικού προγράμματος και επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ- καθώς ο ρόλος του ήταν καταλυτικός ίσως και μοιραίος για την Ελλάδα.

Γι αυτό μάλιστα, αποφασίστηκε η έρευνα να συμπεριλάβει και τα προγράμματα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας αλλά και αυτό της στήριξης προς την Ισπανία.
Σημειώνεται πως η έρευνα θα βασιστεί και σε απόρρητα έγγραφα του ΔΝΤ καθώς και σε συνεντεύξεις αξιωματούχων της Κομισιόν και της ΕΚΤ αλλά και χωρών της Ευρωζώνης. Αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί περί τα τέλη του 2015.

Πηγή:Real News
.

Λίστα δικαιολογητικών για τη φορολογική δήλωση 2015

Τα 55 δικαιολογητικά για να συμπληρώσεις τη φορολογική δήλωση






Ατελείωτη είναι η λίστα των δικαιολογητικών που μπορεί να χρειαστεί να συγκεντρώσει ένας πολίτης φέτος για τη φορολογική του δήλωση.

Ακόμη και, πιστοποιητικά, αποδείξεις και λοιπά αποδεικτικά έγγραφα μπορεί να απαιτηθούν, όπως αναφέρει ο «Ελεύθερος Τύπος». Και φέτος, η ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος είναι υποχρεωτική για κάθε φυσικό πρόσωπο. Τα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν τα όσα αναγράφονται στη δήλωση πρέπει να συγκεντρώνονται και να φυλάσσονται από τον φορολογούμενο στο σπίτι του και να προσκομίζονται στη ΔΟΥ σε περίπτωση που κληθεί για έλεγχο.

Αυτά είναι τα 55 δικαιολογητικά που μπορεί να απαιτηθούν, σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο»:

Δικαιολογητικά για εισπραχθέντα εισοδήματα και παρακρατηθέντες φόρους
1. Βεβαίωση για καταβληθέντα μερίσματα

2. Βεβαίωση για τους καταβληθέντες τόκους

3. Βεβαίωση για την καταβολή δικαιωμάτων

4. Παραστατικά που αποδεικνύουν κέρδη από μεταβίβαση τίτλων

5. Δικαιολογητικά για τις εισπραχθείσες αγροτικές επιδοτήσεις.

6. Δικαιολογητικά για τις εισπραχθείσες αμοιβές για τεχνικά έργα.

7. Δικαιολογητικά για τις εισπραχθείσες αμοιβές διοίκησης ή συμβουλευτικές ή παρόμοιες υπηρεσίες.

8. Βεβαίωση για το καταβληθέν ποσό της διατροφής σε σύζυγο ή τέκνο.

9. Βεβαιώσεις των φόρων που έχουν παρακρατηθεί από όλες τις κατηγορίες εισοδήματος.

Δικαιολογητικά για φορολογικές απαλλαγές

10. Σε περίπτωση δήλωσης στο Ε2 ακινήτου κενού για χρονικό διάστημα άνω των 6 μηνών, φωτοαντίγραφα λογαριασμών ΔΕΗ, ύδρευσης ή κοινοχρήστων.

11. Για απαλλαγή από φορολογία εισοδήματος των μισθών, συντάξεων και πάγιας αντιμισθίας που χορηγούνται σε πρόσωπα με αναπηρία τουλάχιστον 80%, γνωμάτευση υγειονομικής επιτροπής.

12. Ληξιαρχική πράξη γέννησης ή διαζευκτήριο για προστατευόμενα μέλη τέκνα, αδελφούς και ανήλικους συγγενείς έως τρίτου βαθμού.

13. Βεβαίωση σχολής ή ινστιτούτου επαγγελματικής κατάρτισης για ανήλικα τέκνα που σπουδάζουν εφόσον είναι έως 25 ετών.

14. Στοιχεία που αποδεικνύουν ηλικία και βαθμό συγγένειας των προσώπων που ο φορολογούμενος επικαλείται ότι τον βαρύνουν.

15. Για απόδειξη διάστασης συζύγων, αντίγραφο αγωγής για διαζύγιο, ή διατροφή ή πρακτικό κατανομής της κοινής περιουσίας.

16. Αν ο φορολογούμενος δηλώνει ότι κατοικεί σε νησί κάτω των 3.100 κατοίκων, βεβαίωση μόνιμης κατοικίας.

17. Για απόδειξη καταβολής ποσού ασφαλιστικών εισφορών σε Ταμεία ασφάλισης, σχετική βεβαίωση ή απόδειξη του ασφαλιστικού φορέα.

18. Για απαλλαγή από τη φορολογία εισοδήματος μισθών, συντάξεων και πάγιας αντιμισθίας σε πρόσωπα με αναπηρία τουλάχιστον 80%, γνωματεύσεις υγειονομικών επιτροπών.

19. Για μείωση φόρου κατά 200 ευρώ από φορολογούμενο ή εξαρτώμενο μέλος ανάπηρο τουλάχιστον κατά 67%, γνωμάτευση υγειονομικής επιτροπής.

20. Για μείωση φόρου κατά 200 ευρώ για φορολογούμενο ή εξαρτώμενο που είναι ανάπηρος αξιωματικός, οπλίτης, ή θύμα πολέμου, βεβαίωση της αρμόδιας υπηρεσίας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

21. Για αξιωματικούς που υπέστησαν τραύμα ή νόσημα σε πολεμική περίοδο, βεβαίωση αρμόδιας κρατικής υπηρεσίας που χορηγεί τις αποδοχές.

22. Για θύματα τρομοκρατικών ενεργειών, βεβαίωση από τον οικείο συνταξιοδοτικό φορέα ότι ο φορολογούμενος έχει αναγνωριστεί ως θύμα και συνταξιοδοτείται για αυτό το λόγο.

Αποδεικτικά για έξοδα ιατρικής, νοσοκομειακής, φαρμακευτικής περίθαλψης

23. Για απόδειξη καταβολής εξόδων για ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις, απόδειξη λιανικών συναλλαγών εκδοθείσα από γιατρό, φυσιοθεραπευτή, λογοθεραπευτή κτλ.

24. Για αναγνώριση δαπάνης φυσικοθεραπείας, λουτροθεραπείας, λογοθεραπείας, παροχή υπηρεσιών από ψυχολόγο κτλ., σχετική γνωμοδότηση και παραπομπή από θεράποντα γιατρό ή νοσοκομείο.

25. Για να αποδειχθεί η δαπάνη νοσηλίων απαιτείται το προβλεπόμενο νόμιμο παραστατικό, από ιδιωτική κλινική ή κρατικό νοσηλευτικό ίδρυμα.

26. Για την απόδειξη δαπάνης νοσηλίων, βεβαίωση του διευθυντή της κλινικής ή του κρατικού νοσηλευτικού ιδρύματος για το χρόνο νοσηλείας και το ποσό εξόδων.

27. Για αναγνώριση δαπάνης για αγορά φαρμάκων και αναλώσιμου υγειονομικού υλικού, απόδειξη λιανικής πώλησης από φαρμακείο.

28. Για τα έξοδα απασχόλησης νοσηλευτή, βεβαίωση του θεράποντα ιατρού για την ανάγκη απασχόλησης νοσηλευτή.

29. Για αναγνώριση εξόδων απασχόλησης νοσηλευτή, απόδειξη είσπραξης της αμοιβής εκδοθείσα από το πρόσωπο που προσέφερε τις υπηρεσίες.

30. Για να αποδειχθούν τα έξοδα που καταβλήθηκαν σε επιχείρηση περίθαλψης ηλικιωμένων, η εκδοθείσα απόδειξη παροχής υπηρεσιών.

31. Για να αποδειχθεί η καταβολή των εξόδων περίθαλψης ηλικιωμένων, βεβαίωση από τον διευθυντή ή τον νόμιμο εκπρόσωπο της επιχείρησης για τον ακριβή χρόνο της περίθαλψης και το ποσό της δαπάνης.

32. Για να αναγνωριστούν τα έξοδα αγοράς και τοποθέτησης οργάνων στο σώμα ασθενούς και αντικατάστασης μελών του σώματός του με τεχνητά, απόδειξη λιανικής.

33. Σε περίπτωση που οι δαπάνες ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης καταβάλλονται από τον ίδιο το φορολογούμενο αλλά τα δικαιολογητικά υποβάλλονται στον εργοδότη, το ασφαλιστικό ταμείο ή σε ασφαλιστική επιχείρηση, απόδειξη του υπόλοιπου ποσού με το οποίο επιβαρύνθηκε πραγματικά ο φορολογούμενος.

Δικαιολογητικά για λοιπές εκπιπτόμενες δαπάνες
34. Για την απόδειξη καταβολής δωρεών χρηματικών ποσών, γραμμάτιο είσπραξης του ποσού από το πιστωτικό ίδρυμα που υφίσταται ειδικός λογαριασμός για το σκοπό αυτό.

35. Για την απόδειξη καταβολής δωρεών, βεβαίωση ή αντίγραφο της οικείας πράξης του νόμιμου εκπροσώπου του δωρεοδόχου.

36. Σε περίπτωση δωρεάς χρηματικών ποσών με όρο, βεβαίωση του νόμιμου εκπροσώπου του δωρεοδόχου από την οποία να προκύπτει το ύψος του καθαρού προϊόντος.

37. Για την απόδειξη του ποσού των δαπανών που καταβάλλει ο εκμισθωτής για αντιπλημμυρικά έργα και έργα αποξήρανσης, το νόμιμο εκδοθέν δικαιολογητικό.

38. Φωτοαντίγραφο της δήλωσης φόρου υπεραξίας προκειμένου να αποδειχθεί το καθαρό εισόδημα από μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας.

39.Για την απόδειξη ποσού αποζημίωσης ιδιοκτήτη ακινήτου σε ενοικιαστή για λύση της μισθωτικής σχέσης, το δικαιολογητικό που εκδίδεται σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΒΣ.

Δικαιολογητικά για την εφαρμογή ή τη μη εφαρμογή τεκμηρίων
40. Για απόδειξη ακινησίας του επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης, βεβαίωση της αρμόδιας ΔΟΥ.

41. Για μείωση της ετήσιας τεκμαρτής δαπάνης διαβίωσης των επιβατικών αυτοκινήτων ΙΧ διασκευασμένα για άτομα με αναπηρία 67%, νοητική καθυστέρηση ή ψυχική πάθηση, γνωμάτευση της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής.

42. Για τη μη εφαρμογή του τεκμηρίου διαβίωσης σε αυτοκίνητο αντίκα που δεν φέρει συμβατικές πινακίδες, το προβλεπόμενο πιστοποιητικό αυθεντικότητας.

43. Για την απόδειξη καταβολής διδάκτρων σε ιδιωτικά σχολεία, η απόδειξη παροχής υπηρεσιών για το ποσό της αμοιβής.

44. Κατάσταση στην οποία αναφέρονται τα στοιχεία και οι ετήσιες αμοιβές των προσώπων που παρέχουν υπηρεσίες στον υπόχρεο ως οικιακοί βοηθοί, οδηγοί, δάσκαλοι, κηπουροί τκλ.

45. Ναυτολόγιο, που αναφέρει τα στοιχεία των προσώπων που παρέχουν υπηρεσίες λόγω ναυτολόγησής τους σε σκάφη αναψυχής του υπόχρεου και το ποσό ετήσιων αμοιβών.

46. Για απόδειξη ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης διαβίωσης πισίνας, φωτοαντίγραφο της άδειας κατασκευής ή του επίσημου σχεδιαγράμματος Πολεοδομίας.

47. Για απόδειξη ετήσιας δαπάνης για την αγορά μετοχών εισηγμένων σε χρηματιστηριακή αγορά, τα πινακίδια αγοράς.

48. Για αγορά μετοχών μη εισηγμένων σε χρηματιστηριακή αγορά, τα ιδιωτικά συμφωνητικά αγοράς.

49. Για την απόδειξη ετήσιας δαπάνης ανέγερσης οικοδομών ή αγοράς ακινήτων, φωτοαντίγραφα του εντύπου υπολογισμού του ελάχιστου κόστους κατασκευής και του πίνακα ανάλυσης κόστους κατασκευής στις επιμέρους εργασίες.

50. Επίσης, κατάσταση που θα περιγράφονται αναλυτικά το ακίνητο που κατασκευάζεται, η επιφάνεια, η τοποθεσία, τα όριά του, το κατασκευαστικό στάδιο και οι εργασίες που έγιναν.

51. Σε περίπτωση κατασκευής πισίνας, φωτοαντίγραφο της άδειας κατασκευής και κατάσταση των αποδείξεων δαπανών κατασκευής που πραγματοποιήθηκαν το 2014.

52. Σε περίπτωση αγοράς ακινήτου, επικυρωμένα αντίγραφα των συμβολαίων ή βεβαίωση στην οποία περιγράφονται αναλυτικά το ακίνητο, η επιφάνεια, η τοποθεσία, τα όρια, η αντικειμενική αξία και η αξία που δηλώνουν οι αντισυμβαλλόμενοι ότι συμφωνήθηκε, ο φόρος που καταβλήθηκε για τη μεταβίβαση, τα συμβολαιογραφικά έξοδα.

53. Για απόδειξη ετήσιας δαπάνης για δωρεές, γονικές παροχές, χορηγίες χρηματικών ποσών, φωτοαντίγραφο της δήλωσης ή διπλότυπη απόδειξη ή γραμμάτιο είσπραξης του ποσού.

54. Για την ετήσια δαπάνη που καταβλήθηκε για την εξόφληση δανείων βεβαίωση του δανειοδότη για το συνολικό ετήσιο ποσό.

55. Αναλυτικός πίνακας με στοιχεία εσόδων και δαπανών προηγούμενων ετών από τον οποίο προκύπτει το ποσό του αποταμιευθέντος και αναλωθέντος μέσα στο 2014 κεφαλαίου που ο υπόχρεος επικαλείται για την κάλυψη της διαφοράς μεταξύ τεκμαρτού και πραγματικού εισοδήματος.-

.

«Χαράτσι» 1 τοις χιλίοις, στις τραπεζικές αναλήψεις;

«Χαράτσι» 1 τοις χιλίοις στις αναλήψεις τραπεζικών καταθέσεων εξετάζει η κυβέρνηση ως εναλλακτικό μέτρο τόνωσης των εσόδων, αλλά και ως δημοσιονομικό ισοδύναμο στα μέτρα που απορρίπτει η τρόικα.



Όπως μεταδίδει το in.gr, από τη συγκεκριμένη παρέμβαση, που έχει ήδη τύχει επεξεργασίας από την Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, προβλέπεται πως το Δημόσιο μπορεί να εισπράξει σε ετήσια βάση έως και 180 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το τέλος θα παρακρατείται τόσο κατά τις συναλλαγές στο γκισέ της τράπεζας, όσο και στις συναλλαγές που διεκπεραιώνονται μέσω ΑΤΜ και ηλεκτρονικής τραπεζικής (phone banking, web banking, κ.α.).

Αν τελικώς επιβληθεί, σε κάθε 1.000 ευρώ ανάληψης, ανεξαρτήτως συναλλαγής, είτε για μισθοδοσία, είτε για εμπορικό σκοπό, θα επιβάλλεται παρακράτηση 1 ευρώ. Για 10.000 ευρώ θα παρακρατούνται 10 ευρώ, για 100.000 ευρώ το τέλος θα είναι 100 ευρώ και για 1 εκατ. ευρώ, η επιβάρυνση θα είναι 1.000 ευρώ.

Το τέλος δεν θα επιβαρύνει την κατάθεση χρημάτων στις τράπεζες, αλλά μόνον την ανάληψη. 

Ωστόσο δεν έχει διευκρινισθεί ακόμη τι θα συμβαίνει στην περίπτωση που καταθέτης μεταφέρει χρήματα μεταξύ λογαριασμών που είναι ο ίδιος δικαιούχος (αυτά δεν φεύγουν από την τράπεζα).


Επίσης, όπως μεταδίδει το In.gr, καθώς για τις συναλλαγές που ξεπερνούν το 1 εκατ. ευρώ το τέλος ανάληψης καταθέσεων λειτουργεί ως «χαράτσι» εξετάζεται είτε να υπάρξει πλαφόν στο ποσό πάνω από το οποίο θα εφαρμόζεται το τέλος, ή περιορισμός στις συναλλαγές που αυτό αφορά (συναλλαγές δημοσίου, ενδοτραπεζικές συναλλαγές, επενδύσεις, κ.α..)


Μέχρι και χθες το βράδυ η Ελληνική Ένωση Τραπεζών δήλωνε μέσω των αρμόδιων στελεχών άγνοια για τις κυβερνητικές προθέσεις. Πάντως, τραπεζικά στελέχη υποστήριζαν πως το συγκεκριμένο μέτρο θα πρέπει να λάβει το πράσινο φως από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πριν εφαρμοσθεί, καθώς εμπίπτει στους νέους κανόνες εποπτείας των τραπεζών, γράφει το In.gr.



Κατά τα ίδια στελέχη το τέλος είναι ισχνού ύψους για να λειτουργήσει ως αντικίνητρο στις εκροές καταθέσεων και δεν θεσπίζεται για το σκοπό αυτό, αλλά έχει αποκλειστικά δημοσιονομική στόχευση.








Κέρδος online

Η ΕΥΡΏΠΗ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΈΝΑΝ ΒΑΡΟΥΦΆΚΗ

Der Standard:

Τους λόγους για τους οποίους η Ευρώπη χρειάζεται έναν Γιάνη Βαρουφάκη – κάτι που προβάλλει ήδη στον τίτλο της -εξηγεί σε εκτενή ανάλυσή της η αυστριακή εφημερίδα “Ντερ Στάνταρντ”, σημειώνοντας στον υπότιτλο ότι “ο μαχητικός Έλληνας θα μπορούσε να βοηθήσει την Ευρωζώνη τόσο συμβολικά όσο και από άποψη περιεχομένου”.

Στην αρχή σημειώνεται ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ποτέ έως τώρα δεν δέχθηκε τόσους επαίνους για τις αποφάσεις του, όσο για εκείνη της “δήθεν αποδόμησης” του υπουργού του των Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, κάτι που, για τον οικονομικό συντάκτη της εφημερίδας Άντρας Σιγκέντβαρι, ο οποίος υπογράφει την ανάλυση, εάν αλήθευε, θα ήταν “κρίμα, προπάντων για την Ευρώπη”.

Και αυτό, διότι, οι εμφανίσεις του Βαρουφάκη ξεσκεπάζουν όλα εκείνα που πηγαίνουν στραβά στην Ευρώπη και που αρχίζουν με την κατηγορία ότι ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών ήθελε πάντα μόνον πολιτικές συνομιλίες στον κύκλο των ομολόγων του, χρησιμοποιώντας τις συναντήσεις τους για “διαλέξεις”, σημειώνει ο συντάκτης, για να αναρωτηθεί την ίδια στιγμή “από πότε άραγε είναι ταμπού να συζητούνται βασικά πολιτικά ζητήματα στον κύκλο των υπουργών και γιατί δεν θα πρέπει οι πολιτικοί να διαθέτουν επαρκή χρόνο για να συζητήσουν εάν η Ευρώπη χρειάζεται αλλαγή πορείας”.

Όπως προσθέτει ο ίδιος, ο κύκλος στον οποίο λαμβάνονται οι σημαντικότερες αποφάσεις για την καταπολέμηση της κρίσης, δεν επιτρέπεται να ενεργεί ως λέσχη τεχνοκρατών, καθώς αυτή ακριβώς την εντύπωση δίνουν τελευταία οι υπουργοί Οικονομικών, προετοιμάζοντας επιμελώς νέους νόμους για την ασφάλεια των τραπεζών, οι περισσότεροι από τους οποίους όμως είναι τόσο περίπλοκοι που προκαλούν ελάχιστο ενδιαφέρον στην κοινή γνώμη.

Κατά την άποψη του Άντρας Σιγκέτβαρι, ο Γιάνης Βαρουφάκης αναζωογόνησε τις συζητήσεις και έδειξε ότι είναι δυνατοί οι εναλλακτικοί τρόποι προσέγγισης και πως σε μια Δημοκρατία η πολιτική πρέπει και επιβάλλεται, αν όχι να τους ενθουσιάζει, τουλάχιστον να πείθει τους ανθρώπους, και ο χαλαρός τρόπος του Βαρουφάκη έχει προκαλέσει τη συμπάθεια πολλών νέων ανθρώπων στην Ευρώπη, εκπροσωπώντας ο ίδιος θέσεις που μπορεί να δυσαρεστούν κάποιον, ωστόσο ταιριάζουν σε μια ενωμένη Ευρώπη, καθώς ο ίδιος υποστηρίζει τόσο την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και το ευρώ.

Αναφέρει, στη συνέχεια, πως δίνοντας τα χέρια με τον Βαρουφάκη οι υπόλοιποι υπουργοί Οικονομικών θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι είναι ανοικτοί για εναλλακτικές προσεγγίσεις και θα ήταν ένα ισχυρό σύμβολο για την ενότητα στην ήπειρο αν δήλωναν: “έχουμε διαφορετική γνώμη αλλά στο τέλος θα συμφωνήσουμε”.

Σίγουρο είναι, όπως σημειώνει ο συντάκτης της εφημερίδας, ότι η στρατηγική της Ευρώπης ενάντια στην κρίση χρειάζεται ένα νέο προσανατολισμό και εδώ ο Βαρουφάκης, με πολλά από όσα λέει, έχει δίκιο, για παράδειγμα προειδοποιώντας ότι η πολιτική λιτότητας στην Ελλάδα δεν έχει λειτουργήσει έως τώρα, καθώς είναι πολύ λίγο το να περικόπτει κανείς μόνον μισθούς και δημόσιες δαπάνες.

(ΚΥΠΕ-ΑΠΕ/ΑΑΡ/ΜΜ)

Από πειραματόζωο μοντέλο της Ε.Ε.: Ο πάτος και οι οπαδοί της όποιας λύσης

Του Κώστα Βενιζέλου

Η Κύπρος διαχρονικά είναι μια μόνιμη περίπτωση πειραματόζωου, που δεν περιορίζεται το «εργαστηριακό μέρος» μόνο στο Κυπριακό και στα όσα προωθούνται για…λύση αλλά και στην οικονομία ( κούρεμα καταθέσεων κλπ). Για να χρησιμοποιούνται η χώρα και οι ιθαγενείς ως πειραματόζωα, σημαίνει πως υπάρχει έδαφος και πολύ περισσότερο οι αντιστάσεις είναι περιορισμένες.

Δεν μπορεί να θεωρείται τυχαίο το γεγονός ότι βιώνουμε το βιασμό των θεσμών, την ποδοπάτησή τους που δεν είναι καινούργια φαινόμενα και να αντιλαμβανόμαστε ότι δεν φθάσαμε ακόμη στον πάτο. Στη διαδρομή πάτος- επιφάνεια με λάβαρο τη μετριότητα, υπάρχει πάντα η συνέχεια και είναι προς τα κάτω.

Μέσα σε αυτό το κλίμα και της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης (όχι αυτή των αριθμών και των εξαγγελιών αλλά της πραγματικής), ξεπροβάλλει μια νέα πρωτοβουλία για το Κυπριακό. Το τροπάριο λίγο πολύ γνωστό: «έφυγε ο κακός Έρογλου, ήλθε ο καλός Ακιντζί», «είναι η τελευταία ευκαιρία», «η Τουρκία είναι…στριμωγμένη». Και ένας επιπρόσθετος λόγος που προβάλλεται είναι πως η λύση θα δώσει διεξόδους και στην οικονομία. Ειπώθηκε επί τούτου και το αμίμητο ότι μόνο βλάκες δεν βλέπουν τα οικονομικά οφέλη από μια λύση. Όμως στην Κύπρο των πτεροέντων, πρέπει επιτέλους όσα λέγονται και κατατίθενται να τεκμηριώνονται.

Η σημερινή συγκυρία είναι όντως διαφορετική από προηγούμενες. Και ο Ακιντζί είναι μέρος της μεγάλης εικόνας, αλλά και η Ευρωπαία Κύπρος, που όταν συζητείται το Κυπριακό ξεχνιέται από κάποιους. Οι προοπτικές για λύση δεν απουσίαζαν τα προηγούμενα χρόνια, εκείνο που υπήρχε έλλειψη ήταν πραγματική βούληση για λύση. Και αυτό αφορά περισσότερο την Τουρκία, ίσως και κάποιους τρίτους, που έκοβαν και έραβαν στο παρασκήνιο. Στην ελληνοκυπριακή πλευρά, αναπτύχθηκαν διάφορες φοβίες, κυρίως όμως επικράτησε μια σύγχυση που ισχύει μέχρι σήμερα για το τι θέλουμε και τι όχι σε μια συμφωνία για το Κυπριακό. Η συγκυρία για να μπορεί να αξιοποιηθεί θα πρέπει να συνοδεύεται και με μια σειρά άλλα στοιχεία και δεδομένα. Προπαντός, αυτό που θα προσφέρει είναι η διασφάλιση των αυτονόητων, που κατά καιρούς έχουν απεμποληθεί υπό το βάρος της ήττας του 1974.

Στην πολιτική δεν μπορούμε να λειτουργούμε με πλασματικά διλήμματα, ούτε με μεσοβέζικες πολιτικές, που οδηγούν σε ομιχλώδεις διαδρομές. Η διχοτόμηση δεν θα προκύψει με την απορρίψει μιας πορείας που οδηγεί σε αδιέξοδα, αλλά από επιλογές που δοκιμάσθηκαν και δεν απέδωσαν.

Η λύση είναι μονόδρομος. Η οικονομική κρίση, η απαξίωση των θεσμών και του πολιτικού συστήματος δεν αποτελούν τα βαρίδια που θα επιβάλλουν την όποια λύση. Αντίθετα, πρέπει μέσα από την διασφάλιση θεμελιωδών αρχών, όλων που ισχύουν στην Ε.Ε. (βρισκόμαστε από το 2004 εντός και μάλιστα στον σκληρό πυρήνα), να καταστήσουμε τη χώρα από πειραματόζωο σε μοντέλο εφαρμογής του κεκτημένου. Επειδή εσχάτως επανεμφανίσθηκαν οι οπαδοί της όποιας λύσης, κάποιοι εκ των οποίων με ρεβανσιστικές τάσεις(;) η απάντηση είναι απλή: Το 2004 μπήκε στην ιστορία. Το 2015 δεν έχουμε την πολυτέλεια να δεχθούμε την όποια λύση και βλέπουμε. Ούτε εγγυήσεις/πάτρωνες, ούτε περιορισμούς δικαιωμάτων.

-Mignatiou.com

.

«Η ευρωζώνη αν δεν αλλάξει θα πεθάνει»

Βαρουφάκης: «Η ευρωζώνη αν δεν αλλάξει θα πεθάνει»
«H Ελλάδα μπορεί χωρίς νέο δάνειο, υπό την προϋπόθεση να γίνει μια σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους» λέει στην «Εφ.Συν.» ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης |

«Η ευρωζώνη αν δεν αλλάξει δεν μπορεί να επιβιώσει» λέει στην «Εφ.Συν.» ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης. Κατά την άποψή του καμία χώρα δεν έπρεπε να εισέλθει σ’ ένα τόσο σαθρά δομημένο κοινό νόμισμα, ιδίως μια χώρα βαθιά ελλειμματική όπως η δική μας, ωστόσο «αν προσπαθήσουμε σήμερα να κάνουμε όπισθεν, θα βρεθούμε προ δυσάρεστου απροόπτου». Επισημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί χωρίς νέο δάνειο, «υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνει μια σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους της», αποκαλύπτοντας ότι έχουν γίνει συζητήσεις στο παρασκήνιο γι’ αυτό το θέμα. Δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν ακούστηκαν στο Eurogroup όλα όσα γράφτηκαν γι’ αυτόν («χαρτοπαίκτης», «ερασιτέχνης» κ.λπ.) και εκφράζει τη δυσφορία του επειδή ο Γ. Ντάισελμπλουμ δεν διέψευσε τους συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς. Χαρακτηρίζει τους δανειστές «παράταιρους εταίρους», τον Σόιμπλε «σημαντικό πολιτικό αντίπαλο» και τη σχέση του με τον Τσακαλώτο άριστη. Τέλος, σε όσους τον κατηγορούν για ναρκισσισμό απαντά ότι μπερδεύουν τον ναρκισσισμό με την αυτοπεποίθηση.

• Θα σας μεταφέρω κάτι που μου λένε πολλοί, που δεν είναι πολιτικοί αντίπαλοί σας: «Χαρισματικός και ευφυής ο Βαρουφάκης, αλλά μιλάει πολύ. Κι όταν μιλάς πολύ -και μάλιστα σ’ ένα εχθρικό μιντιακό περιβάλλον- θα σε φάνε τα τσακάλια». Τι λέτε;

Μέχρι τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου του Eurogroup, που πασχίσαμε πολύ να ολοκληρώσουμε, μιλούσα ελάχιστα στα μέσα και επικεντρωνόμουν στην προώθηση των ελληνικών θέσεων στο εξωτερικό. Οφειλα ως υπουργός Οικονομικών να καταδείξω την αποτυχία του μνημονιακού προγράμματος που κατασπατάλησε τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού παράγοντας τη βαθύτερη κοινωνική μεταπολεμική κρίση σε καιρό ειρήνης. Στη συνέχεια, ήμουν υποχρεωμένος να παρουσιάσω τη συμφωνία εκείνη, να εξηγήσω τα πλεονεκτήματά της για τον τόπο και να αποκρούσω ερμηνείες ανεδαφικές και υποβολιμαίες. Αλήθεια είναι, επίσης, ότι αντιμετώπισα ένα μιντιακό περιβάλλον το οποίο γινόταν ολοένα και πιο εχθρικό όσο πλησίαζε το τέλος της περιόδου-γέφυρας που εξασφαλίσαμε την 20ή Φεβρουαρίου.


Ο Γιάνης Βαρουφάκης με τους συντάκτες της «Εφ.Συν.» Τάσο Παππά και Μάριο Χριστοδούλου | ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

• Σας έχουν κατηγορήσει, κυρίως οι αντίπαλοί σας, για ναρκισσισμό.

Διαβεβαιώ εκείνους που δεν ανέχονται την αυτοπεποίθηση με την οποία η κυβέρνηση αυτή λέει «όχι» στις καταστροφικές πολιτικές των τελευταίων πέντε ετών ότι προκύπτει (η αυτοπεποίθηση αυτή) όχι από ναρκισσισμό αλλά από τη λαϊκή εντολή που πήραμε στις 25 Ιανουαρίου.

• Ναι, αλλά και ορισμένοι Ευρωπαίοι συνάδελφοί σας δεν φαίνεται να έχουν καλή γνώμη για σας: «χαρτοπαίκτης», «ερασιτέχνης», «τυχοδιώκτης»... αυτά διαβάσαμε ότι σας είπαν στο Eurogroup. Βαριές κατηγορίες.

Θα ήταν πράγματι βαριές αν είχαν εκστομιστεί. Δεν εκστομίστηκαν όμως! Το κλίμα στο Eurogroup της Ρίγα ήταν, σε προσωπικό επίπεδο, πολιτισμένο. Σε πολιτικό επίπεδο, βέβαια, η θέση της ελληνικής κυβέρνησης αντιμετωπίστηκε με μια εχθρότητα που ξένισε ακόμα και ιθύνοντες της Ε.Ε. Κρατήστε όμως αυτό: Η εν λόγω εχθρότητα δεν στράφηκε ούτε κατά εμού ούτε κατά της κυβέρνησης. Δημιουργήθηκε και εκφράστηκε κόντρα στον ελληνικό λαό που εξακολουθεί, σε πείσμα των πολιτικών των μνημονίων, να υποστηρίζει την κυβέρνησή μας.

• Προτιμάτε να συζητάτε με τους τύπους των Εξαρχείων που σας προπηλάκισαν ή με τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, που σύμφωνα με ορισμένους προπηλακίζει θεσμικά;

Η συζήτηση, που εξελίχθηκε μετά από μια σύρραξη και μετά από μια επίθεση στην οποία νιώσαμε ότι κινδυνεύουμε, εμπεριέχει μία διαδικασία διαλεκτική. Πηγαίνεις από τον τρόμο της βίας στον διάλογο. Το γεγονός αυτό με άφησε με πολύ θετικά συναισθήματα. Διότι σε προσωπικό επίπεδο τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Οι προσωπικοί χαρακτηρισμοί που ακούστηκαν και γράφτηκαν για μένα στο τελευταίο Eurogroup δεν ισχύουν και είναι απολύτως ψευδείς.

• Ο Ντάισελμπλουμ δεν τους διέψευσε…

Μου έκανε πολύ κακή εντύπωση ότι ο κ. Ντάισελμπλουμ δεν αρνήθηκε αυτούς τους χαρακτηρισμούς, μετά από σχετική ερώτηση που δέχτηκε. Δεν τους διέψευσε, δηλαδή, κάνοντας μάλιστα λόγο για κρίσιμη συζήτηση (critical discussion). Θεωρώ ότι αυτό δεν συνάδει με αυτό που συνέβη μέσα στην αίθουσα της συνεδρίασης και αυτή η αναντιστοιχία με προβληματίζει όσον αφορά τον πολιτικό πολιτισμό αυτής της διαδικασίας. Ομως επιμένω, μέσα στην αίθουσα αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, στις συζητήσεις δηλαδή που έλαβαν χώρα στο περιθώριο του Eurogroup, αυτές ήταν πολιτισμένες.

• Σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα είπατε στους νεαρούς στα Εξάρχεια ότι το πολύ σε μία εβδομάδα θα με έχουν πετάξει έξω από την κυβέρνηση...

Αυτό που είπα είναι το εξής: Εγώ δεν είμαι πολιτικός, είμαι ξένο σώμα στην πολιτική.

• Η εφημερίδα «Bild» σάς έχει χαρακτηρίσει «ελευθεριακό κομμουνιστή». Εσείς πού τοποθετείτε ιδεολογικά τον εαυτό σας;

Αλλο ένα παράδειγμα «τεμπέλικης» δημοσιογραφίας. Αναφέρονται προφανώς σε μακροσκελές άρθρο μου (το οποίο κατά την προσφιλή τους τακτική διαστρεβλώνουν βάναυσα) που δημοσίευσε η αγγλική «Guardian», όπου αυτοπροσδιορίζομαι ως «ελευθεριάζων μαρξιστής».

• Τι σημαίνει αυτό;

Σας θυμίζω ότι ο ίδιος ο Μαρξ ήταν ιδιαίτερα καχύποπτος απέναντι στο κράτος και, μάλιστα, θεωρούσε ότι στην πορεία προς την καλή κ’ αγαθή κοινωνία, και αφού το κράτος χρησιμοποιηθεί για να υπερνικήσει τις υπάρχουσες δομές εξουσίας και απολυταρχισμού, αυτό θα πρέπει να αυτοκαταργηθεί δίνοντας τη θέση του σε νέες μορφές κοινωνικής, αποκεντρωμένης αυτο-οργάνωσης. Από αυτή τη σκοπιά, η κριτική του κράτους των ελευθεριαζόντων (libertarians), όπως και των αντιεξουσιαστών, με δελεάζει. Από την άλλη, οι ελευθεριάζοντες αποτυγχάνουν να κρίνουν το ίδιο αυστηρά την εξουσία του κεφαλαίου επί των ανθρώπων (ακόμα και επί των ίδιων των κεφαλαιοκρατών) – μια κριτική που παρουσιάζει τόσο έξοχα ο Μαρξ. Συνοπτικά, χωρίς τον Μαρξ αδυνατώ να καταλάβω πώς λειτουργούν οι κοινωνίες της αγοράς, ενώ, παράλληλα, θεωρώ λάθος της μαρξιστικής Αριστεράς ότι, στις αρχές του 20ού αιώνα, απεμπόλησε την έννοια της ελευθερίας (παραχωρώντας την στους νεο-φιλελεύθερους) επικεντρωνόμενη στην έννοια της δικαιοσύνης και μετατρέποντας τον εαυτό της σε κρατικοκεντρική παράταξη.

• Αρκετοί συνάδελφοί σας οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι ήταν λάθος που μπήκε η Ελλάδα στην ΟΝΕ, αλλά θα είναι μεγαλύτερο λάθος να φύγει. Συμφωνείτε;

Το λέω εξ αρχής. Καμία χώρα (κι όχι μόνο η Ελλάδα) δεν έπρεπε να εισέλθει σε ένα τόσο σαθρά δομημένο κοινό νόμισμα – ιδίως μια χώρα βαθιά ελλειμματική όπως η δική μας. Παράλληλα, κι εδώ πάλι συμφωνώ, άλλο το να λες ότι δεν έπρεπε να μπεις και άλλο το επιχείρημα ότι πρέπει να βγεις. Για να το πω διαφορετικά, το μονοπάτι που μας οδήγησε εντός της ΟΝΕ δεν υπάρχει πια· αν προσπαθήσουμε να κάνουμε όπισθεν θα βρεθούμε προ δυσάρεστου απροόπτου.

• Από την αρχή της συζήτησης με τους εταίρους κυκλοφορούσε η άποψη, και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και η παραμονή της χώρας στο ευρώ δεν είναι συμβατά πράγματα, κυρίως λόγω των αρνητικών συσχετισμών που υπάρχουν σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τι πιστεύετε;

Αυτό είναι το μέγα ζητούμενο για όλες τις χώρες της ευρωζώνης: Υπάρχει τρόπος να γίνει ξανά η Ευρώπη, μετά το ξέσπασμα της κρίσης του ευρώ, κοινός τόπος ευημερίας αντί για μια κοινή παγίδα λιτότητας και αποπληθωρισμού;

• Καλό ερώτημα. Απάντηση υπάρχει;

Χρόνια τώρα, πολύ πριν εισέλθω στην πολιτική σκηνή, πασχίζω να απαντήσω θετικά – εφόσον υπάρχει η πολιτική βούληση. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η απάντηση είναι θετική. Αυτό που απομένει είναι η δημιουργία της πολιτικής συμμαχίας που απαιτείται για να υλοποιηθεί μια τέτοια μετάβαση.

• Αρα, πιστεύετε ότι η ευρωζώνη αν δεν αλλάξει δεν μπορεί να επιβιώσει.

Δεν έχει μέλλον αυτή η ευρωζώνη αν δεν αλλάξει.

• H Ελλάδα, από την πλευρά της, μπορεί χωρίς νέο δάνειο;

Ασφαλώς και μπορεί. Μία από τις προϋποθέσεις όμως είναι μια σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους.

• Κουβέντα στο παρασκήνιο για την ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους έχει γίνει;

Ναι.

• Οι δανειστές, μάλλον με άκομψο τρόπο, ζήτησαν την υποβάθμισή σας στην ομάδα διαπραγμάτευσης. Η τοποθέτηση Τσακαλώτου στη θέση του συντονιστή σάς θέτει υπό επιτροπεία;

Οι δανειστές θα ήθελαν να υποβαθμιστεί ολόκληρη η κυβέρνηση, τουλάχιστον όσο εμμένει να μην υποκύπτει. Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί όλοι, η κοινωνία στο σύνολό της, αρνούμαστε να συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις.


«Η φήμη ότι υποβαθμίστηκα και αντικαταστάθηκα στη διαπραγματευτική διαδικασία είναι καταδικασμένη να φθίνει όσο εκτίθεται στο φως της αλήθειας» μας λέει ο Γιάνης Βαρουφάκης | ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Οσο για την Πολιτική Ομάδα Διαπραγμάτευσης, που λειτουργούσε από την αρχή και τώρα απλά θεσμοθετήθηκε επισήμως, τελεί υπό τη δική μου ευθύνη, με τον φίλο και σύντροφο Ευκλείδη Τσακαλώτο να έχει τον συντονισμό με άλλα όργανα (π.χ. το κόμμα, την Κοινοβουλευτική Ομάδα, το Υπουργικό Συμβούλιο, τις ομάδες που συμμετέχουν στα τεχνικά κλιμάκια). Αναβάθμιση έγινε. Ολων μας. Η φήμη ότι υποβαθμίστηκα και αντικαταστάθηκα στη διαπραγματευτική διαδικασία είναι καταδικασμένη να φθίνει όσο εκτίθεται στο φως της αλήθειας.

• Θα κάνετε καλό δίδυμο με τον Ευκλ. Τσακαλώτο;

Κάνουμε. Πολύ καιρό τώρα. Να σας θυμίσω ότι από το πρώτο μου ταξίδι με την ιδιότητα του υπουργού Οικονομικών συνοδευόμουν από τον Ευκλείδη. Πρέπει να σας πω ότι στις συναντήσεις μας με τους ομολόγους μου η αρωγή του ήταν καίρια και με χαρά και των δυο μας συνειδητοποιήσαμε πόσο συμπληρωματικά λειτουργούμε. Να σας το πω πιο απλά: Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Οσο και να προσπαθούν οι υπονομευτές της κυβέρνησης να εισαγάγουν μεταξύ μας ρήγματα και σύνδρομο υπονόμευσης δεν θα τα καταφέρουν.

• Αν είχατε να διαλέξετε ανάμεσα στο πιστωτικό γεγονός (μη καταβολή δόσης) και στο πολιτικό γεγονός (μη καταβολή μισθών και συντάξεων) τι θα επιλέγατε;

Πασχίζουμε για μια συμφωνία που θα αναιρέσει αυτό το καταστροφικό δίλημμα.

• Αν πάμε σε νέα συμφωνία, θα πάρουμε άλλα χρήματα στη βάση νέου μνημονίου; Υπάρχει τρόπος να το αποφύγουμε;

Το ζητούμενο είναι η συμφωνία να καταστήσει το ελληνικό δημόσιο χρέος και την ελληνική κοινωνική οικονομία ξανά βιώσιμη. Προς αυτή την κατεύθυνση εκπονούμε το Νέο Σχέδιο για την Ανάπτυξη και Ανάκαμψη της Ελλάδας – ένα ολοκληρωμένο ρεαλιστικό όραμα για τη μόνιμη έξοδο από την κρίση μιας Ευρώπης που εξελίσσεται. Το νέο αυτό σχέδιο θα το παρουσιάσουμε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

• Οταν συζητάτε με τους εταίρους έχετε την εντύπωση ότι είναι εταίροι, φίλοι, σύμμαχοι ή αντίπαλοι;

Παράταιροι εταίροι. Εταίροι που τελούν υπό το καθεστώς φόβου που δημιούργησε αφ’ ενός η κρίση και αφ’ ετέρου μια «επίλυση» της κρίσης που όλοι, κατά βάθος, γνωρίζουν ότι είναι ασταθής και έτοιμη να οδηγήσει σε νέες «περιπέτειες».

• Κατά τη γνώμη μας, είναι θλιβερή η στάση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Γιατί η σοσιαλδημοκρατία έχει παραδοθεί άνευ όρων στον νεοφιλελευθερισμό;

Πριν από τη δεκαετία του ‘90, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία προσπάθησε πράγματι, σε κάποιον βαθμό, να αναδιανείμει τα εισοδήματα μέσα από ενδυνάμωση κοινωνικών δομών, συλλογικών συμβάσεων, κατώτατων μισθών. Ομως, από τη δεκαετία του ‘90 και ύστερα... «εκσυγχρονίστηκε». Νέα στελέχη, με θαυμασμό (και μερικοί με θητεία) στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύμπαν έφεραν, ενστερνίστηκαν τη νέα πρακτική των απανταχού σοσιαλδημοκρατών: κοινωνικό κράτος με τοξικό χρήμα (δηλαδή από μερίδιο των υπερκερδών των χρηματαγορών, τις οποίες οι ίδιοι οι σοσιαλδημοκράτες βοήθησαν να λειτουργούν ανεξέλεγκτα). Τα ποτάμια χρήματος ήταν ασταμάτητα, οδηγώντας τη σοσιαλδημοκρατία να απολέσει την κριτική της ικανότητα με την οποία κάποτε «έβλεπε» πόσο προβληματικές είναι οι ασύδοτες αγορές χρήματος, εργασίας και ακινήτων.

• Και ήρθε το κραχ του 2008…

…Οταν λοιπόν ήρθε το κραχ του 2008, η σοσιαλδημοκρατία παρασύρθηκε από τη φούσκα που έσκαγε, χωρίς αντιστάσεις στις απαιτήσεις για διάσωση του καταρρέοντος διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, του οποίου τις αξίες είχε ασπαστεί πολλαπλώς. Εχοντας χάσει τόσο την αναλυτική της ικανότητα όσο και το ήθος της, εντάχθηκε στη «Μνημονιακή λογική» και από τότε φθίνει καθημερινά.


«Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι ένας σημαντικός πολιτικός αντίπαλος»

• Μας έκανε εντύπωση η άποψή σας ότι ο Σόιμπλε είναι διανοούμενος. Μάλλον με κυνικό λογιστή μοιάζει, χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες, δηλαδή με φανατικό νεοφιλελεύθερο.

Από οικονομικής θεωρητικής πλευράς ο κ. Σόιμπλε μόνον ως «ορντολίμπεραλ» μπορεί να χαρακτηριστεί – μια σχολή οικονομικής σκέψης καθαρά γερμανική, που συνδυάζει τον φιλελευθερισμό, την προσήλωση σε προαποφασισμένους «κανόνες» και την ιδέα μιας κοινωνικής οικονομίας, πάντα στο πολιτικό πλαίσιο της Χριστιανοδημοκρατίας. Γενικότερα, θα διαφωνήσω μαζί σας ως προς την ποιότητα του ανδρός. Ο κ. Σόιμπλε έχει σκεφτεί βαθιά και έχει συμμετάσχει ο ίδιος, με μπρίο, στις διαμάχες για τη δόμηση της Ευρώπης. Διαφωνώ έντονα μαζί του, όμως δεν θα συνταχθώ με οποιονδήποτε μειώνει έναν τόσο σημαντικό πολιτικό μου αντίπαλο.

Συντάκτης: 
Τάσος Παππάς, Μάριος Χριστοδούλου
.

-Efsyn.gr

.

Η Ελλάδα είναι φερέγγυα, απλά στερείται ρευστότητας - Παράλογες οι αξιώσεις των εταίρων

LSE: Οι δανειστές ωθούν σκοπίμως την Ελλάδα στη χρεοκοπία - Παράλογες οι αξιώσεις των εταίρων


Υπεύθυνοι για το ελληνικό δράμα δεν είναι οι Έλληνες, αλλά οι παράλογες απαιτήσεις των δανειστών!
"Οι δανειστές ωθούν σκοπίμως την Ελλάδα στη χρεοκοπία;" είναι το ερώτημα που θέτει, μέσω του νέου του άρθρου, ο διάσημος Βέλγος οικονομολόγος του London School of Economics, Paul De Grauwe.
Όπως επισημαίνει μέσω του νέου του άρθρου, το ελληνικό δράμα πλησιάζει στο φινάλε του.
Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει άμεσα να αποπληρώσει χρέος προς το ΔΝΤ, αλλά δεν διαθέτει την αναγκαία ρευστότητα για να το πράξει αυτό.
Οι δανειστές αρνούνται να συναινέσουν στην παροχή χρηματοδότησης προς την Αθήνα, όσο η κυβέρνηση δεν δέχεται τους αυστηρούς όρους που της θέτουν.
Η πλειοψηφία των Ευρωπαίων επιρρίπτει ευθύνες στην ελληνική κυβέρνηση, πως δρα παράλογα γιατί δεν επιθυμεί την επιβολή των όρων που της αξιώνουν.
Είναι όμως λογικοί οι όροι και οι συνθήκες που θέλουν να επιβάλλουν στην Ελλάδα οι δανειστές.
Τα μέτρα λιτότητας που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, είχαν καταστροφικό αντίκτυπο στην οικονομία της.
Η επιμονή για νέα μέτρα λιτότητας στερείται λογικής από τη στιγμή που έχει ήδη γίνει εμφανές ότι η θεραπεία αυτή απέτυχε.
Το περίεργο της υπόθεσης έγκειται στο ότι οι Ευρωπαίοι κατηγορούν την Ελλάδα ότι... φέρεται παράλογα!
Και κάτι ακόμη πιο περίεργο... Ακόμη και τα διεθνή ΜΜΕ δείχνουν να ενστερνίζονται την άποψη των Ευρωπαίων!
Η Ελλάδα πρέπει να εφαρμόσει μερικές από τις μεταρρυθμίσεις που τις επιβάλλουν οι δανειστές, όπως για παράδειγμα την ανάγκη αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος.
Όμως υπάρχουν και παράλογες αξιώσεις από την πλευρά των δανειστών, όπως για παράδειγμα, η εφαρμογή του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων.
Αυτό δεν έχει κανένα νόημα!
Υπεύθυνοι για το ελληνικό δράμα δεν είναι οι Έλληνες, αλλά οι παράλογες απαιτήσεις των δανειστών!
Η αλήθεια για την Ελλάδα είναι η εξής: Η χώρα είναι φερέγγυα, απλά στερείται ρευστότητας.
Οι δανειστές μοιάζουν να ωθούν σκοπίμως την Ελλάδα στη χρεοκοπία.-

www.bankingnews.gr



.

«Η επιστροφή στη δραχμή θα έκανε πιο ανταγωνιστικά τα ελληνικά προϊόντα»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
«Οι Γερμανοί ελπίζουν σε διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ»


,
Τάσος Τσακίρογλου


Ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Τζέιμς Πέτρας εκφράζει την απογοήτευσή του από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμώντας ότι δεν προχώρησε σε ρήξη με τους δανειστές, αλλά, αργά και σταθερά, διολισθαίνει και ενδίδει στις απαιτήσεις τους. Προτρέπει τον Αλέξη Τσίπρα να εφαρμόσει το πρόγραμμά του και, εάν χρειαστεί, να εγκαταλείψει την ευρωζώνη.

• Οι διεθνείς «θεσμοί» (ΔΝΤ, ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή) ουσιαστικά εκβιάζουν την ελληνική κυβέρνηση, με στόχο να την υποτάξουν και να συνεχιστεί η ίδια πολιτική της λιτότητας. Πώς βλέπετε αυτές τις διαπραγματεύσεις; Πιστεύετε ότι είναι εφικτός ένας «έντιμος συμβιβασμός»;

Νομίζω ότι η Ε.Ε. έχει κυριαρχήσει απόλυτα πάνω στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και αυτό είναι πολύ καθαρό ευθύς εξαρχής. Ο Τσίπρας δεν έχει κάποια εναλλακτική στρατηγική. Στηρίχτηκε στην ελπίδα μονομερών παραχωρήσεων από την Ε.Ε. και ενέδωσε σε όλα τα μεγάλα ζητήματα, όπως η αναγνώριση του χρέους, το οποίο είναι πολύ αμφιλεγόμενο. Μεγάλο μέρος του προήλθε από διεφθαρμένους αξιωματούχους και δεν αφορούσε αναπτυξιακούς στόχους, ενώ χρησιμοποιήθηκαν η απάτη και το ψέμα. Η πρόεδρος της νέας Βουλής έφτιαξε μια επιτροπή ελέγχου του χρέους, όμως ο πρωθυπουργός αναγνώρισε αυτό το χρέος. Η διαπραγμάτευση διεξάγεται στη βάση της αναγνώρισης του χρέους και συνεχίζεται στη γραμμή συνέχισης των προγραμμάτων διάσωσης και της λιτότητας. Δεν νομίζω ότι υπάρχει οποιαδήποτε μείζων αλλαγή. Επιπρόσθετα, νομίζω ότι το γεγονός πως ο Τσίπρας συμφώνησε να δαπανήσει 500 εκατομμύρια δολάρια για στρατιωτικούς εξοπλισμούς σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης είναι ενδεικτικό. Νομίζω ότι το θέμα έχει τελειώσει, στον βαθμό που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια εναλλακτική πολιτική επιλογή στην Ελλάδα. Δεν βλέπω κανέναν τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να αποφύγει την επιβολή της τρόικας, παρότι τώρα την αναφέρουν με άλλο όνομα. Η τοποθέτηση του Γιάννη Δραγασάκη, του Χουλιαράκη και του Τσακαλώτου (στη διαπραγματευτική ομάδα) είναι ένα δείγμα παράδοσης. Οχι ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης έκανε κάτι καλύτερο. Είχε ένα επαναστατικό στιλ, αλλά δεν παρουσίασε κάποιες ουσιαστικές εναλλακτικές προτάσεις, οι οποίες ήταν αναγκαίες, και νομίζω ότι ανήκει στη συντηρητική πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία τον χρησιμοποίησε. Τώρα προχωράμε προς την υπογραφή νέων συμφωνιών. Νομίζω ότι προετοιμάζουν το ελληνικό εκλογικό σώμα για κάποιου είδους μετάβαση πίσω στην αντιπολίτευση του Σαμαρά και στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ.


«Οι γερμανικές ελίτ κάνουν καλά τη δουλειά τους, το θέμα είναι τι κάνει η Ελλάδα», σημειώνει ο Τζέιμς Πέτρας |

• Ξέρετε, όμως, ένα μεγάλο ποσοστό των εκλογέων, ίσως 60-65%, στηρίζει τον Τσίπρα.

Νομίζω ότι αυτό είναι προσωρινό, καθώς θα δουν τις συνέπειες στην καθημερινή τους ζωή, θα δουν τη συνέχιση της λιτότητας και τη συνέχιση μιας πολιτικής που υποδεικνύεται από τις Βρυξέλλες – και νομίζω ότι αυτό θα πάρει κάποιο χρόνο. Ο Τσίπρας είναι ικανός πολιτικός -μου θυμίζει πολύ τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος έμεινε πολύ δημοφιλής μέχρι τον θάνατό του, παρά τα σκάνδαλα εκατομμυρίων δολαρίων- και δεν έδιωξε τελικά τις αμερικανικές και ΝΑΤΟϊκές βάσεις. Ετσι, δεν εκπλήσσομαι. Νομίζω ότι αυτή η υποστήριξη στον Τσίπρα θα διαρκέσει για τουλάχιστον έναν χρόνο, δηλαδή για όσο χρειαστεί στους Ελληνες να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές και βελτιώσεις. Η ανεργία θα μείνει ψηλά, οι Ελληνες θα συνεχίσουν να μεταναστεύουν και το χρέος δεν θα μειώνεται. Ποια είναι η αλλαγή; Αυτό είναι το ερώτημά μου.

• Ισχυρίζεστε ότι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν υποταχθεί στους δανειστές και ότι έχουν αποκηρύξει το προεκλογικό τους πρόγραμμα. Ποια είναι η εναλλακτική, δεδομένου του συσχετισμού δύναμης στην Ευρώπη;

Υποτάχθηκαν ολοκληρωτικά και άνευ όρων. Εγώ θα επέβαλλα άμεσα ένα μορατόριουμ στο χρέος. Θα επέβαλλα ελέγχους κεφαλαίων, θα παρενέβαινα στο τραπεζικό σύστημα και θα άρχιζα να χρηματοδοτώ την ανάπτυξη. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς ότι η ελληνική κυβέρνηση πήγε στη Ρωσία και δεν πήρε τίποτα και ότι δήλωσε πως παραμένει στο ΝΑΤΟ. Αυτό δεν είναι μόνο αντιδραστικό, αλλά και ανόητο.

• Εχετε δηλώσει ότι η στάση των Βρυξελλών προς την Ελλάδα καθοδηγείται από το δόγμα «κυριάρχησε ή κατάστρεψέ τους». Τι δυνατότητες έχει ένα έθνος σαν το ελληνικό να αντισταθεί και να αντιμετωπίσει αυτές τις επιθέσεις;

Η Ε.Ε. θα είχε τεράστιο φόβο εάν η Ελλάδα κατάφερνε να επιβάλει μια διαφορετική πολιτική από τις άλλες κυβερνήσεις, δηλαδή από την επιβολή λιτότητας. Εάν η Ελλάδα έφευγε, θα ήταν μια τεράστια πρόκληση για ολόκληρη την ηγεσία της Ε.Ε. Οι άνθρωποι στην Ιρλανδία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία ή τη Γαλλία θα έθεταν σοβαρά ερωτήματα για τα προγράμματα λιτότητας. Το ίδιο και στις Βαλτικές Χώρες, αλλά και στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Διότι αυτό που έγινε σε όλες αυτές τις χώρες είναι μια μεγάλη μεταφορά χρημάτων προς τις τράπεζες. Καταλαβαίνω γιατί οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών είναι τώρα εναντίον της Ελλάδας. Διότι, εάν δεν το κάνουν, θα βρεθούν οι ίδιες υπόλογες στους λαούς τους, οι οποίοι θα ρωτούν «εσείς γιατί συμβιβαστήκατε;». Και η απάντηση θα είναι «διότι δεν θέλαμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την πολιτική πρόκληση». Το θέμα δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό. Και αυτό το πολιτικό ζήτημα είναι ότι ο Τσίπρας δεν επιλέγει μια ανεξάρτητη πολιτική για την Ελλάδα.

• Πιστεύετε ότι το λεγόμενο Grexit θα ήταν μια επιλογή για την Ελλάδα και τι θα σήμαινε αυτό για την υπόλοιπη Ευρώπη;

Νομίζω ότι η έξοδος της Ελλάδας και η επιστροφή στη δραχμή, με μια υποτίμηση, θα έκανε πιο ανταγωνιστικά τα ελληνικά προϊόντα, θα αναζωογονούσε την αγροτική οικονομία και τη μικρής κλίμακας βιομηχανία. Αυτό είναι το ένα. Κατά δεύτερο, θα μπορούσε να διαχειριστεί το έλλειμμά της, προκειμένου να αποφύγει κάποιες άμεσες ανισορροπίες. Η εμπειρία μου στη Λατινική Αμερική είναι πως οι κυβερνήσεις που επέβαλαν περιορισμούς στην αποπληρωμή του χρέους είχαν μεγάλη επιτυχία. Αυτή ήταν η περίπτωση της Αργεντινής, η οποία επέβαλε μορατόριουμ και σε έναν χρόνο μπήκε σε μια διαδικασία ανάπτυξης με ρυθμούς πάνω από 7% την επόμενη δεκαετία.

• Και η Ελλάδα;

Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ευνοϊκή συγκυρία, διότι το ενεργειακό κόστος, λόγω πτώσης της τιμής του πετρελαίου, μειώνεται. Παράλληλα, έχει έναν πολύ ισχυρό δημόσιο τομέα και ένα σχετικά δυνατό τραπεζικό σύστημα. Δεν νομίζω ότι η Ελλάδα δεν έχει τους πόρους για να ακολουθήσει μια εναλλακτική πολιτική, για να αρχίσει στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία, την Κίνα, αλλά και χώρες της Μέσης Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής. Να αναζητήσει αγορές και πελάτες. Δεν είναι έξυπνο να συμπεριφέρεσαι σαν το γαϊδούρι και να ακολουθείς το αφεντικό σου.

• Ποια είναι η γνώμη σας για την ευρωπαϊκή πολιτική των γερμανικών ελίτ;

Οι γερμανικές ελίτ δρουν πάρα πολύ καλά για τα δικά τους συμφέροντα. Κατάλαβαν ότι ο Τσίπρας δεν είναι ένας ισχυρός διαπραγματευτής. Κατάλαβαν ότι ο Βαρουφάκης ήταν μόνο λόγια και τον άφησαν να λέει τα δικά του. Δεν αναγκάστηκαν να κάνουν καμία υποχώρηση, δεν αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι οι τράπεζές τους έδιναν «κακά» δάνεια και ότι έπρεπε να πληρώσουν γι’ αυτό. Οι Γερμανοί τραπεζίτες έδιναν «κακά» δάνεια στους Ελληνες κλεπτοκράτες και δεν τιμωρήθηκαν γι’ αυτό. Αυτό είναι παράλογο. Τραπεζίτες που δανείζουν σε κακούς πελάτες πρέπει να πληρώνουν το τίμημα και να χάνουν τα λεφτά τους, αναλαμβάνοντας το ρίσκο. Και το σημαντικότερο: οι Γερμανοί υπαγόρευσαν στην Ελλάδα την αναπτυξιακή της ατζέντα: τη φορολογική και δημοσιονομική πολιτική. Αυτό είναι το έγκλημα της κυβέρνησης Τσίπρα: παρέδωσε την κυριαρχία της χώρας στην τρόικα.

• Η κυριαρχία είχε παραδοθεί ήδη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις: από τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο.

Το περιμέναμε απ’ αυτούς. Είναι προσδεμένοι στο κεφάλαιο. Ο Τσίπρας όμως μας άφησε να πιστεύουμε ότι εκπροσωπεί άλλα συμφέροντα και ότι είχε άλλο προσανατολισμό όσον αφορά το εθνικό συμφέρον της Ελλάδας.

• Εάν ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, βλέπετε κάποιο κίνδυνο από την άνοδο των ναζιστών της Χρυσής Αυγής;

Δεν ξέρω ποια είναι η δυναμική. Δεν ξέρω τι γίνεται με την Αριστερή Πλατφόρμα και τον Λαφαζάνη, η οποία μάλλον είναι πεσμένη, εξαιτίας των πολιτικών που ακολουθεί ο Τσίπρας. Δεν ξέρω εάν θα μετατραπεί σε μια μόνιμη πιστή αντιπολίτευση, την οποία ο Τσίπρας θα ισοπεδώσει και εάν θα υπάρξει ένα ρήγμα στο κόμμα, προκειμένου να σχηματιστεί μια συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και ίσως και με τον Σαμαρά. Δεν θα το απέκλεια αυτή τη στιγμή. Νομίζω όμως ότι ο Σαμαράς θα περιμένει τον Τσίπρα να κάψει όλες τις γέφυρες. Βλέπω πολύ λίγες πιθανότητες να κρατήσει τη συνοχή του ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον θα οδηγηθεί σε διάσπαση, κάτι που θέλουν διακαώς οι Γερμανοί και στο οποίο ελπίζουν οι Financial Times. Οτι δηλαδή ο Τσίπρας θα προκαλέσει μια ρήξη και στη συνέχεια θα συνεργαστεί με τα κεντρώα και κεντροδεξιά κόμματα.

• Αναφερθήκατε σε κάποιες ομοιότητες ανάμεσα στον Τσίπρα και τον Ανδρέα Παπανδρέου, του οποίου υπήρξατε συνεργάτης. Ποιες είναι αυτές και ποιες οι διαφορές τους;

Η σύγκριση μεταξύ τους δεν είναι υπέρ του Τσίπρα, διότι ο Αντρέας ήταν αρκετά έξυπνος πολιτικός ώστε να προσφέρει κάποιες ουσιαστικές ανταμοιβές και να μπορέσει αντί των μεγάλων αλλαγών να κάνει ελάχιστες.

Για παράδειγμα, η μεταρρύθμιση στα Πανεπιστήμια, στην Υγεία και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Τα έζησα από κοντά το 1982-83. Θυσίασε με επιτυχία τους στρατηγικούς στόχους για να καταγάγει τακτικές νίκες. Πήρε επιδοτήσεις από την Ε.Ε. τις οποίες δεν επέστρεψε. Τότε η μεταφορά πόρων από την Ευρώπη χρησιμοποιήθηκε για να συντηρηθεί η ψευδαίσθηση ότι το ΠΑΣΟΚ εκπροσωπεί την «Αλλαγή». Τώρα ο Τσίπρας ακολουθεί τον αντίθετο δρόμο. Δίνει λεφτά της Ελλάδας αντί να εισπράττει. Θυσιάζει τα πάντα για μικροαλλαγές.

• Βέβαια, σήμερα διανύουμε μια βαθύτατη κρίση και όχι μια περίοδο επέκτασης όπως τότε.

Η κρίση μπορεί να αμφισβητηθεί με διάφορους τρόπους. Ενας είναι να σταματήσεις να αποπληρώνεις (το χρέος) και να κρατήσεις τους πόρους που διαθέτεις. Η κρίση δεν είναι δικαιολογία για την παραχώρηση κυριαρχίας.

Πολλές κυβερνήσεις στον κόσμο έχουν θυσιάσει την κυριαρχία τους. Το έκανε και ο Τσίπρας με την κυβέρνησή του, συνεχίζοντας το πρόγραμμα λιτότητας.


ποιος είναι

Ο Τζέιμς Πέτρας (James Petras) είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο State University της Νέας Υόρκης, Binghampton, και επισκέπτης καθηγητής Μελετών Διεθνούς Ανάπτυξης στο Saint Mary’s University, Halifax, Nova Scotia στον Καναδά. 

Εχει γράψει 62 βιβλία και περισσότερα από 600 επιστημονικά άρθρα πάνω σε θέματα παγκόσμιας ανάπτυξης. Υπήρξε σύμβουλος του Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή, του Ανδρέα Παπανδρέου τη δεκαετία του ’80, αλλά και του Ούγκο Τσάβες τα τελευταία χρόνια. Κατά την τελευταία διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δημοσίευσε δύο άρθρα με τους εύγλωττους τίτλους: «ΠΑΣΟΚ: Πανελλήνια Σοσιαλιστική Κλεπτοκρατία» και «Η κατάρα τριών γενεών Παπανδρεϊσμού». Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Η παγκοσμιοποίηση χωρίς μάσκα» (εκδ. ΚΨΜ), «Ακμή και παρακμή της σοσιαλδημοκρατίας στη Νότια Ευρώπη» (εκδ. Στοχαστής).-

-Efsyn.gr

.